Dinsdag 24 augustus. Ditmaal gaan we naar het Brabantse land en wel naar de Loonse en Drunense duinen. We hebben op ‘Camping ‘t Smitske’ nabij Drunen een plekje geboekt voor drie nachten. We hadden langer willen blijven maar er was helaas geen plek meer vrij.
De camping is klein, gemoedelijk en heeft een heel mooi nieuw sanitair gebouw. Het ziet er spik en span uit. We krijgen een mooi plekje aangewezen, en wat later heel erg gunstig blijkt te zijn, we hebben nog de laatste avondzon. We staan met onze camper bijna echt in de duinen. Als we de camping af fietsen, worden we bijna omver gereden door hordes fietsers. Niet ver van onze camping vandaan is een horeca gelegenheid, waar ze bijna met de benen buiten hangen. We lopen lekker in het zonnetje richting Nationaal Park de Loonse en Drunense Duinen in, het is één van de grootste stuifzandgebieden van West-Europa, en dat gelegen in Brabant. Geweldig, wat een mooie omgeving. Deze omgeving wordt ook wel de Brabantse Sahara genoemd en dat komt natuurlijk door de enorme zandduinen.
Maar je vind er ook veel bos en heide. Prachtige fiets-en wandelpaden geven je de mogelijkheid om dit gebied te doorgronden. We stoppen en zetten onze fietsen aan de kant. Dit is een mooi moment om onze conditie te testen, het beklimmen van de enorme duinen vergt wel het één en ander. Maar eenmaal boven is het uitzicht prachtig zelfs de heide staat in bloei. Tussen het zand zien we grote stukken paars tapijt. Een bijzondere ervaring. We genieten volop. Via Den Hoek, Loon op Zand en het Loonse Hoekje fietsen we naar Drunen. Naast een mooi Raadhuis en de Hertogin van Brabant staat Drunen natuurlijk bekent om zijn schoenenindustrie. Er zijn nu nog steeds twee grote fabrieken te vinden in het dorp. Maar Drunen heeft ook een geweldige ijssalon ‘La Vittoria’ dus tijd voor een ijsje. Rustig fietsen we terug naar de camping, waar het inmiddels aardig is vol gelopen. We kletsen gezellig wat met onze buren, maken een heerlijk ovenschotel en komt er een eind aan deze leuke dag.
Op naar vestingstad Heusden
Woensdag 25 augustus. De zon staat hoog aan de hemel maar het is nog wel een beetje fris. Lekker eerst ontbijten, en dan op de fiets, via de fietsknooppuntenroute naar Heusden. De fietsknooppuntenroute is een ware uitvinding, je fietst niet langs drukke weg, maar heerlijk door de weilanden, rustige straatjes en mooie dorpjes. Heusden is een gerestaureerde vestingstad met een historisch centrum aan de Maas. Het ontstond rondom een van de oudste waterburchten van Noordwest-Europa en kreeg, als één van de eerste Hollandse steden, een stadsmuur. Dankzij vele prachtige restauraties is veel van het oude Heusden bewaard gebleven. Het heeft meerdere leuke winkels en gezellige restaurants ook een prachtige oude molen en veel kunstgaleries. Het vestingverleden van Heusden is in bijna elk straatje en elke steen voelbaar. We komen de stad binnen fietsen ter hoogte van jachthaven en het pittoreske knalt er vanaf, wat is het hier mooi. Als we een broodje gegeten hebben een bakje koffie uit onze thermoskan hebben gedronken pakken ik onze ‘Drone’. Want dit willen we natuurlijk vastleggen, we maken enkele super shots. Op het bankje aan de haven genieten we nog even van het moois voor ons. Over de ‘Wieldijk’ lopen we naar de ‘Oude Herpse Poort’. De strak blauwe hemel die we vandaag hebben is een mooie achtergrond voor de foto’s. Daarna over de keien naar de ‘Stadshaven’.
We stallen de fietsen bij de ‘Stadshaven’ en maken een schitterende wandeling door het oude centrum. Er is heel veel te zien in Heusden, de dag vliegt voorbij. En over vliegen gesproken, een vestingstad is natuurlijk het mooist in zijn vorm als je dat van boven kunt zien. Op een rustig plekje net buiten de stadsgracht sturen we onze ‘Drone’ nog een keer de lucht in. In ons promofilmpje van dit uitstapje is dat mooi te zien.
We boffen met het weer en voldaan fietsen we terug naar de camping.
Vandaag vestingstad ’s-Hertogenbosch.
Donderdag 26 augustus. Als we lekker zitten te ontbijten begint het licht te druppelen. Wat is dit nu. Vandaag staat Den Bosch, lees Bosche bollen, op het programma. Dan maar even wachten. Een klein uurtje later kan het sein op groen gezet worden, het is droog. Via de knooppunten fietsen we op ons doel af. We komen door Cromvoirt en Vught. Wat een mooie grote villa’s staan er hier, onze mond valt open. Vught is dus niet alleen een plaats voor zware criminelen, Vught is ook een plek voor de rijke onder ons. Maar Vught is natuurlijk vooral bekend om zijn verleden met de Tweede Wereldoorlog. ‘Kamp Vught’ was een concentratiekamp dat onder beheer stond van de SS. Tegenwoordig is het kamp één van de herinneringscentra in Nederland waar de Jodenvervolging wordt herdacht. Getriggerd door enkele borden fietsen we richting het ‘Nationaal Monument Kamp Vught’. Helaas is het museum alleen op afspraak te bezoeken. Erg jammer. We maken daarna een stop bij Barak 1 B, waar we ook niet naar binnen mogen. Om dit alles eens rustig te bekijken zullen we een andere keer terug moeten komen. We brengen wel een bezoek aan ‘De Fusilladeplaats’, waar we weer met de neus op de feiten worden gedrukt. De fusilladeplaats ligt op loopafstand van Nationaal Monument Kamp Vught. Op het gedenkteken, dat op deze plek is opgericht, staan de namen van de 329 mannen die hier zijn geëxecuteerd.
na deze onverwachte tussenstop fietsen we verder naar vestingstad Den Bosch. We stallen de fietsen en gaan op zoek naar een kop koffie met natuurlijk een Bossche Bol. Het is druk op de terrassen, we vinden uiteindelijk een plekje bij Dunkin’ Donuts, waar ze de echte Bossche Bollen van ‘Banketbakkerij Jan de Groot’ verkopen. Het is een goede beslissing. Goeie koffie en de bol is verrukkelijk. We slenteren door de stad en we ervaren wederom hoe gezellig deze stad is en wat een mooi historisch centrum deze stad heeft. In de ‘Sint Janskathedraal’ steken we een kaarsje aan voor onze overledenen.
Terug op de camping halen we een ‘Home Made’ Indonesische maaltijd uit de vriezer en genieten er lekker van.
Het was een dag met vele gezichten, iets om over na te denken..
Weer naar huis.
Vrijdag 27 augustus. Vandaag gaan we weer richting huis. Camping ‘t Smitske is jammer genoeg volgeboekt voor het weekend. Jammer, want het is een erg prettige plek waar het goed toefen is. Net buiten de camping bij ‘Hotel Herberg D’n Dries’ parkeren we de camper en maken we een mooie wandeling en picknicken we heerlijk in de duinen. Ook laten we de ‘Drone’ nog even los. Onze voeten zakken diep weg in het mulle zand, het wordt ons niet gemakkelijk gemaakt in dit schitterende natuurgebied. Een souvenir uit de laatste ijstijd. Dat wij dit mogen meemaken.
