Donderdag 9 juni. We staan klaar om met onze camper een weekje naar Luxemburg te gaan. We hebben gekozen voor het Müllerthal. Het is ongeveer 320 km rijden. Via Limburg, België en Duitsland komen we aan op ‘Camping Wies-Neu’ in Dillingen. De eerste indruk is geweldig. Dillingen is een klein plaatsje in de gemeente Beaufort in het kanton Echternach in Luxemburg. Het dorp is gelegen aan de oever van de Sûre en maakt deel uit van de regio “Klein Zwitserland”. De camping ligt ook aan de oever van de Sûre. Het ziet er zeer idyllisch uit.
We mogen zelf een plekje uitzoeken. De campingeigenaar is erg makkelijk en heel vriendelijk. “Kom na 17.00 uur maar inschrijven”. Aan de oever van de rivier is een super mooie plek nog vrij die we dan ook claimen voor de komende dagen. Het is niet erg druk op camping maar dat zal veranderen de komende week als de Duitsers vakantie krijgen. Het zonnetje schijnt, we zijn nu al verliefd op deze plek! De Sûre is een ideale rivier om met een kano of kajak te bevaren. Als de camper op de plek staat zoeken we wat verfrissing in het water. Met de voetjes in het koude water genieten we nu al van deze camping. We hebben contact met Nico en Janny die we hebben leren kennen, tijdens een verblijf op een camping in Ruurlo, vorig jaar. We stonden toen naast elkaar. Ze zijn ook in Luxemburg en vragen of ze weer onze buurtjes mogen worden hier in Dillingen. Hoe leuk is dat. In de avond hebben we ook contact met Henk en Gerda zij wonen bij ons om de hoek. Zei vragen “vinden jullie het leuk als we jullie kant op komen”. Hoe meer zielen hoe meer vreugd. Lekker onverwachts, dat is altijd leuk. We maken wat te eten en zetten ons tafeltje wat dichter bij het water. De groenteschotel smaakt heerlijk, en wat een pracht plek is dit.
Müllerthal Luxemburg … Op de fiets naar Echternach
Vrijdag 10 juni. Het zonnetje komt om 9.00 uur over de berg waar we op uitkijken. Lekker rustig ontbijten en genieten van het plekje. Daar komen Nico en Janny aanrijden, ze hebben enkele dagen op de camping bij Luxemburg-stad gestaan. Wat een leuk weerzien, gezellig. We gaan aan de koffie en nemen een borrel. In de middag komen ook Henk en Gerda aan. Wederom gezelligheid. Als ze allemaal gesetteld zijn, fietsen we naar Echternach. Via een prachtig fietspad langs de Sûre is het ongeveer dertien kilometer. Onderweg passeren we meerdere campings die allemaal even mooi gelegen zijn. Het is erg rustig in Echternach, wat best vreemd is. De historie is overal zichtbaar, waardoor Echternach nog echt een middeleeuws karakter heeft. Je wordt omringd door statige gebouwen en oude patriciërshuizen. We wandelen door de nauwe straatjes en langs de oude stadswallen. De historische binnenstad is een toeristische trekpleister en dit is te zien aan de vele restaurants, terrassen, cafeetjes en winkels. Een van de bekendste bezienswaardigheden in de stad is de Abdij van Willibrordus. Tijdens de Tweede Wereldoorlog is Echternach, waaronder de abdij, vrijwel geheel verwoest. Het graf van Willibrordus en de basiliek hebben de oorlog overleefd. Na een leuke wandeling, een ijsje en wat boodschappen doen fietsen we terug naar de camping.
Müllerthal Luxemburg … Op de fiets naar Beaufort
Zaterdag 11 juni. Na een lekker, relaxed ontbijt fietsen we met z’n zessen naar Beaufort. Midden in de natuur kan men in Beaufort twee kastelen in één keer bezichtigen. Niet ver van de idyllische kasteelvijver verheft zich de indrukwekkende middeleeuwse burcht tegen een coulisse van een rotswand. De burcht ontstond tussen 1050 en 1650. Kleinigheidje is niet de afstand die we moeten fietsen, maar het hoogteverschil van ongeveer 240 meter. De klim naar Beaufort is een beproeving voor Wilma, omdat zij als enige geen elektrische fiets heeft. Maar met de steun uit het peloton en regelmatig stoppen, komen we gelijktijdig aan. In Beaufort is het ook al erg rustig. We stallen de fietsen en lopen naar de burcht. De burcht ligt in een groot dal en we verbazen ons wederom, hoe ze het vroeger voor elkaar hebben gekregen, om zulke prachtige bouwwerken neer te zetten. De burcht is natuurlijk in de loop van de eeuwen diverse malen van eigenaar gewisseld en vanaf de 18e eeuw werd hij niet meer bewoond, maar werd hij gebruikt voor bouwmaterialen voor de plaatselijke bevolking. Begin 1900 kreeg hij een nieuwe eigenaar die hem opknapte, waardoor hij in 1932 voor het publiek toegankelijk werd. De burcht staat nu onder monumentenzorg. De nodige foto’s worden gemaakt. De burcht is dan ook een mooi foto-object. Na een leuke wandeling zoeken we een terrasje op en doen ons tegoed aan een lekker fris drankje. De terugweg met 240 meter verval is een feestje, kin op het stuur en gaan. Binnen tien minuten zijn we terug op de camping.
Met z’n allen nemen we een duik in de Sûre. Wat een feest.
Müllerthal Luxemburg … Relax dag op de camping
Zondag 12 juni. Onze camping buurtjes Nico en Janny gaan weer verder. Ze hebben nog een ander bezoek op de planning staan. Na het uitzwaaien, genieten we van de zon en maken er een relax dag van. Gewoon omdat het kan. Lezen een boek, drinken gezellig een biertje met Henk en Gerda, kletsen wat en spartelen in het frisse water.
Vanavond maken we een echte camping spaghetti en zitten nog lang buiten. Kleinigheidje is dat onze nieuwe Duitse buren fikkie aan het stoken zijn, wat de nodige rook met zich meebrengt.
Müllerthal Luxemburg … Wollefsschlucht
Maandag 13 juni. Tussen de lichte bewolking komt een flauw zonnetje door, precies volgens de weersverwachting. Er moeten boodschappen gedaan worden en dat willen we combineren met een wandeling naar een mooi uitzichtpunt. Deze wandeling begint bij de Basiliek in het hartje van Echternach. De route loopt steil bergop naar het uitzichtpunt Trooskneppchen. Kort daarna bereiken we de Wollefsschlucht. Wat we hier zien is adembenemend. Wat een schitterende omgeving in een prachtige natuur. Al klimmend komen we langs en ook door spectaculaire rotsformaties. We wanen ons in een scene van ‘Indiana Jones’ ook zien we veel overeenkomst met Angor Wat in Cambodja. We passeren nog meer uitzichtpunten tijdens deze wandeling. Het is één van de meest spectaculaire natuurlijke monumenten, van de regio Luxemburgs Klein Zwitserland. De structuur en gelaagdheid is goed te zien op de rotswanden die oplopen tot wel 50 meter hoogte.
We bedenken ons dat in het Müllerthal nog veel meer van dit moois al duizenden jaren ligt te wachten om door ons ontdekt te worden.
Na dit indrukwekkende gebeuren, terug naar de waan van de dag: boodschappen doen en terug fietsen naar de camping.
Müllerthal Luxemburg … Raiberhiel en Adlerhorst
Dinsdag 14 juni. Het wandelen smaakt naar meer. Vandaag fietsen we eerst, samen met Henk en Gerda, naar Grundhof, stallen onze fietsen en beginnen aan een wandeling. Het is behoorlijk warm. De eerste meters is het ook meteen flink klimmen geblazen. Vol goede moed gaan we omhoog. Gelukkig wordt het wat bosrijker en geven de bomen ons schaduw en er volgt al snel een drinkpauze. We hebben zelf voor gekozen om deze route te gaan lopen, dus we klagen niet. Onderweg spreken we mensen die er als zeer professionele wandelaars uitzien en zij vertellen ons dat gebied hier nog vele malen mooier is dan het gebied waar we gisteren hebben gewandeld. Kijk dat is informatie waar we wat mee kunnen. Dat geeft ons moed. Er is niets aan gelogen, blijkt achteraf. We lopen via het Raiberhiel ofwel Rovershol, waar we moeten kruipen over de vloer. Meteen daarna een duizelingwekkende hoge ijzeren ladder beklimmen naar het Adlerhorst! Geweldig. Ook de klim naar de uitzichtpunten Ruetsbechplateau en Däiwelsinsel zijn meer dan de moeite waard. Je moet niet echt hoogtevrees hebben. Het uitzicht, maar eigenlijk de hele omgeving maken een enorme indruk op ons. Hier gaan we beslist nog eens terug komen, en dat zeggen we niet snel. Teufelsinsel, Totenkammer en Heroldt alleen de namen al..! Echt super mooi. Dit is echt genieten. Ik hoop dat de foto’s een goede indruk geven, maar voor ons staat dit voor eeuwig op onze harde schijf.
Met wederom de voetjes in de Sûre, nemen we de dag door, drinken een borrel en maken iets te eten.
Wat is het hier geweldig.
Müllerthal Luxemburg … Rustdag
Woensdag 15 juni. De weersvoorspelling geeft warm weer aan voor de komende dagen en we zijn dan ook wat blij met onze heerlijke afkoeling die de hele dag, langs onze camping stroomt. Het water van de Sûre is heerlijk verfrissend. Het is leuk om mensen in kano’s langs te zien varen, vooral als ze dit voor het eerst doen. Het levert mooie hilarische momenten op. Het wordt vandaag een echte luie dag en dat mag ook een keer. De afgelopen dagen hebben we behoorlijk gelopen en geklauterd. De bergschoenen staan nog uit te dampen en deze rustdag is daarom een welkome afwisseling.
In de avond komt Henk met het plan om morgenvroeg ivm warmte een mooie route vanaf de camping te lopen. Dat lijkt ons een goed plan.
Müllerthal Luxemburg … Muhmenlay wandeling
Donderdag 16 juni. De Sûre is in dit gebied precies de grens met Luxemburg en Duitsland. Vandaag gaan we een wandeling maken in Duitsland. We lopen vanaf de camping de brug over en klimmen de Weitberg op. Als eerste komen we langs de Tränenlay. De Tränenlay is een bezienswaardige kalksteen grot, waarin kalksteenafzettingen ongewone rotsvormen hebben gecreëerd. Het is prachtig om te zien hoe de tijd hier heeft toe geslagen. Verder naar de Predigtstul, een eigenzinnige rotsformatie, die zijn naam dankt aan zijn uiterlijk. Inderdaad een preekstoel. Het Mullerthal wordt vaak Klein Zwitserland genoemd. Dit komt doordat het landschap rijk aan ontzaglijke rotsformaties is, en dus aan Zwitserland doet denken. Het is heerlijk koel onder de bomen en we genieten van deze wandeling. Op een schitterend plekje met zicht op de Muhmenlay eten we een broodje. Er is een legende dat een oude kruidenheks hier in de Muhmenlay woonde en dat haar geest vandaag de dag nog steeds door de bossen dwaalt. Ongeveer 300 jaar geleden konden de inwoners van ‘Bollendorf’ hier in de buurt geneeskrachtige kruiden en elixers kopen voor allerlei kwalen.
Als we uit gegeten zijn en geen heks hebben gezien wandelen we verder. Volgende stop is de Lingelslay een enorm plateau waar we een prachtig uitzicht hebben over het dal en het dorp Bollendorf. Inmiddels zitten we op driehonderd meter hoogte en langzaam dalen we weer af richting camping. Het was heel slim plan om vroeg te beginnen met deze wandeltocht want het begint nu toch wel echt warm te worden.
Het was weer een verrassende en zeer mooie wandelroute, in dit wandelparadijs. Na dik drie uur lopen zijn we terug op de camping en kan het koelen in de Sûre beginnen.
De laatste twee dagen zijn twee echte camping dagen. Ik denk dat we een beetje verliefd zijn geworden op deze plek en op deze camping.
‘Camping Wies Neu‘ is een top camping ik kan het niet vaak genoeg zeggen.
Link naar onze Drone-beelden.
