Bacharach onze eerste stop
Zaterdag 21 mei 2016. Heerlijk op vakantie, de camper staat klaar. Over een paar uurtjes rijden we de snelweg op en zetten we koers richting het zuiden. Zoals altijd nog eerst een bakje koffie met de buurtjes en dan gaan we. Hebben we alles bij ons, hoe zal het weer zijn, die vragen houden ons bezig tijdens de eerste kilometers. Via de A73 en de 61 rijden we naar Bacharach. een kleine driehonderd kilometer rijden, voor ons een mooi begin. Bacharach kennen we nog van de vakantie van twee jaar terug. “Camping Sonnestrand” is een perfecte camping op een schitterende lokatie aan de Rijn. Sinds kort staat dit stuk van het Oberes Mittelrheintal op de lijst van Unesco. Op de camping is het druk, er zijn nog drie plaatsen vrij, dus een plaatsje is snel gevonden. Als de camper staat pakken we onze stoeltjes en gaan heerlijk in het zonnetje aan de oever van de Rijn zitten. De vakantie is begonnen. Rond zeven uur gaan we eten in het restaurant van de camping, wat erg goed is. Na het eten lopen we nog even het leuke plaatsje Bacharach in en nemen daar een ijsje. De eerste dag zit er bijna op, met een borrel en ons boek besluiten we de avond.
Bingen – Op de fiets
Zondag 22 mei. Als ik wakker wordt zit Wilma al met haar boek en een kopje thee buiten in het zonnetje. Ik kijk op de klok en vind het nog wat vroeg om er nu al uit te springen. Per slot van rekening heb ik vakantie. Zelfs onze poes Woody ligt nog in haar mandje. Ook zij is weer mee op reis. Rond half tien moeten ik er aan geloven, gelokt met een kop thee en een vers broodje uit de oven kom ik mijn bed uit. We genieten van de rust en ons ontbijt. We doen rustig aan. Vandaag willen we op de fiets naar Bingen. De Rhein Radstrecke loopt langs onze camping, het is een prachtig fietspad direct aan de rijn, we fietsen stroomopwaarts naar Bingen. Een stuk van zeventien kilometer. Het is onderdeel van het Oberes Mittelrheintal, sinds 2002 staat het zelfs op de lijst van Unesco wereld erfgoed. Het fietspad loopt van Bingen naar Koblenz en is slechts 67 kilometer lang. Veel mensen maken er gebruik van, allemaal op hun eigen wijze. Wandelend, fietsend, joggend en zelfs langlaufend. Het is een prachtige rit en geheel vlak. In Bingen stallen we onze fietsen en wandelen over de Rheinstieg en een stuk door de oude binnenstad. Het centrum valt wat tegen, een klim naar burcht Klopp met een indrukwekkend uitzicht over het dal is meer dan de moeite waard. Burcht Klopp, het symbool van de stad Bingen en huidige zetel van het stadsbestuur, werd vermoedelijk gebouwd op Romeinse funderingen. We besluiten de tocht door Bingen met een bezoek aan de plaatselijke Biergarten, het mooie weer zorgt ervoor dat het er gezellig druk is. De dames in de bediening zijn gekleed in Dirndl jurken, het doet ons denken aan de films van Heidi en de bierfeesten in Munchen. Na ons biertje und ein caffee fietsen we weer terug. Grote containerschepen varen ons stroomafwaarts voorbij. Schepen die opwaarts varen hebben veel meer moeite, ze komen bijna niet vooruit. Terug op de camping maken we wat te eten buiten en genieten we van onze avond.
 |  |  |
|---|
Bacharach – Ribeauville
Maandag 23 mei. Volgens de weerberichten wordt het vandaag een dag met veel regen. Dat is natuurlijk niet prettig ware het niet dat we vandaag een reisdag hebben. Ons plan is om naar Ribeauville te rijden een leuk dorpje aan de wijnroute in de Elzas of zoals de Fransen zeggen: Alsace. We gaan Frankrijk in. We verlaten de camping aan de Rijn, en zoals de weergoden hadden voorspeld doen we dat met regen. Het valt gelukkig mee. Na een kleine driehonderd kilometer rijden we al tussen de wijngaarden van de Elzas (Elsace) die zich langs de uitlopers van de Vogezen slingeren. Een pracht gebied, nu al. Ondanks de lichte regen genieten we volop van de omgeving. Wijnbouwers zijn aan het werk in hun wijngaarden. Op “Camping Municipal Pierre de Coubertin” worden zeer hartelijk ontvangen. De dame achter de receptie heeft er zin in. Het stopt zelfs met regenen. We zoeken een mooi plaatsje uit en maken een verkenningsronde door het sanitair gebouw, in één woord -Perfect-. Als alles weer op orde is pakken we de fiets en gaan het dorp in. Ribeauville behoort tot de enkele dorpjes in deze regio die door de eeuwen heen hun authentieke karakter hebben weten te behouden. Het staat ook de op de lijst van mooiste dorpjes van Frankrijk, en daar is niets aan gelogen. Alles draait hier om wijn, wijn en nog eens wijn. Na onze eerste korte kennismaking fietsen we weer terug naar de camping. Het begint weer zachtjes te regenen. Vanavond eten we witlof uit de oven met gebakken aardappels en natuurlijk een glaasje witte wijn.
 |  |  |
|---|
Ribeauville – Door de wijngaarden
Dinsdag 24 mei. Vandaag gaan we naar de markt in Selestat. Een ritje op de fiets van ongeveer twaalf kilometer. We fietsen dwars tussen de wijngaarden door, het is een mooie fietsroute. Niet alleen omdat het geheel vlak is vooral omdat het grotendeels autovrij is. De markt in Selestat loopt als een slinger door de oude binnenstad. De markt is niet bijzonder. We maken nog wel een wandeling door het centrum en besluiten daarna om weer terug te fietsen. De fietstocht is meerdere malen mooier dan markt vinden wij. Het is nog steeds bewolkt en de zon wil er niet doorkomen, het is gelukkig wel droog. Bergheim is ook één van de vele wijndorpjes in de Elzas. Op de terugweg maken we hier ook een stop. De stad Bergheim is gebouwd op de plaats van een voormalig Romeins legerkamp. In 1848 werden mozaïeken ontdekt daterend van deze periode. Het is een erg leuk dorpje. De twee stadsmuren zijn tot vandaag de dag nog in prima staat, je kunt over enkele stukken heen wandelen. Voordat we weer terug fietsen naar de camping stoppen we bij de plaatselijke supermarkt voor wat boodschappen. Op de camping maken we een heerlijke maaltijd, pastasaus met verse groenten en de beroemde deegnoedels uit de Elzas (spatzle). Als we na het eten het journaal kijken worden we geconfronteerd met de problemen van de stakingen in Frankrijk, in het westen is bijna geen brandstof meer te krijgen! En hoelang de stakingen nog gaan duren en of deze zich ook uit gaan breiden naar de rest van Frankrijk is de vraag. Goed dat we onze plannen om naar west Frankrijk te gaan op het laatst hebben gewijzigd ivm het slechte weer daar. Hadden we nu misschien zonder diesel gestaan. Als we van de week naar Colmar gaan moet we zo snel mogelijk de tank vullen en zoveel mogelijk gevuld houden.
 |  |  |
|---|
Ribeauville – Wandelen naar Riquewihr
Woensdag 25 mei. De camping is perfect, we worden wakker met een zonnetje. Het sanitair is zeer netjes en schoon. We ontbijten buiten en na het ontbijt zoeken we onze wandelschoenen op. Vandaag heeft Wilma een wandeling uitgestippeld en wel naar Riquewihr. Riquewihr is één van de prachtige dorpen die langs de ‘Route des vins d’Alsace’ liggen. Het dorp ligt fantastisch tussen de wijngaarden, heeft prachtige straatjes en pleintjes met vakwerkhuizen. We wandelen heerlijk tussen de wijnstokken door, heuvel op en heuvel af. Wat is dit heerlijk. We genieten volop. De wandeling voert ons ook door Hunawihr. Het dorp van de ooievaars en een leuk kerkje. Als we in Riquewihr aankomen schrikken we wel even van het aantal toeristen, het lijkt Valkenburg wel. We maken ons rondje door de stad en eten en drinken iets in één van de vele horeca zaakjes. Je vind hier de best bewaarde vakwerkhuizen van de Elzas. Ondanks de drukte is het meer dan de moeite waard en zeker de wanding er naar toe. Als we aan het eind van de middag weer terug zijn op onze camping gunnen we de voetjes wat rust en ons zelf ook.
 |  |  |
|---|
Ribeauville – Porlezza
Donderdag 26 mei. Vandaag rijden we weer verder. Het gedoe met de brandstofstakingen in Frankrijk vinden we niet erg prettig. Tijdens ons ontbijtje hebben we besloten om via Zwitserland naar Italië te rijden. Voor we daadwerkelijk wegrijden lozen we eerst het vuile water, tanken schoon water en natuurlijk moet het toilet ook geleegd worden. Allemaal klusjes die ook bij het camperen horen. Net buiten de camping is een grote supermarkt waar je ook kunt tanken, dus als eerste gooien we de tank vol en met een goed gevoel rijden we richtingen Basel. Aan de grens kopen we een tolvignet en via de A2 rijden we het prachtige Zwitserland in. De route door Zwitserland is geweldig ondanks dat we hier vaker hebben gereden blijven de bergen en het landschap ons fascineren. Langs de Sempachersee en via Luzern door de St Gotthardtunnel naar Lugano. Een strak blauwe hemel maakt het compleet. Besneeuwde bergtoppen begeleiden ons door het Berner Oberland. In Lugano verlaten we de snelweg en rijden langs het Lago di Laguna naar Porlezza. Wat is het hier mooi. De camping die we uitgezocht hebben ligt aan het meer. Bij de receptie van “Camping Darna” worden we zeer hartelijk ontvangen en we mogen zelf een plekje uitzoeken. Als de camper staat en wij onze rust weer hebben gevonden nemen we iets te drinken en genieten in onze stoeltjes van deze prachtige omgeving. De camping is nu al een succes. We eten een lekkere pizza in de pizzeria en zien langzaam de zon achter de bergen ondergaan.
 |  |  |
|---|
Porlezza – Het oude centrum
Vrijdag 27 mei. Na een heerlijke nachtrust gaan we lekker buiten ontbijten. Het is best druk op de camping, er zijn veel gezinnen met kinderen, dat geeft een leuke sfeer. We willen naar het centrum van Porlezza lopen. Ik moet zeggen: het is een prachtige camping, mooi gelegen, goed restaurant, supermarkt met veel Nederlandse producten en dat komt natuurlijk door de Nederlandse eigenaar. Ook het sanitair is goed. We lopen vanaf de camping langs het water naar Porlezza, een kleine wandeling maar erg mooi. Porlezza is een schilderachtig dorpje gelegen aan het meer van Lugano. Het meer van Lugano ligt tussen het Comomeer en het Lago Maggiore en is de kleinste van de drie grote meren in het gebied. Als we de plaatselijke VVV inlopen worden we netjes in het Nederlands aangesproken door een wat oudere heer. Achteraf blijkt de man enkele jaren in Nederland gewoond te hebben. Er volgt een zeer prettig gesprek. Als we weer naar buiten lopen met een stapel folders onder onze arm geeft ons dat een goed gevoel. Aardige mensen hier. We klimmen in het centrum van Porlezza eerst omhoog naar de kerk van San Rocco. De huidige kapel werd gebouwd in de 19de eeuw, toen Porlezza op wonderbaarlijke wijze gespaard bleef van een cholera-epidemie. De kapel is gebouwd tegen een steile rotswand, en is te bereiken via een aantal steile trappen. Hoe hoger we komen,hoe mooier het uitzicht wordt. Eenmaal bij de kapel hebben we een wijds uitzicht over het meer van Lugano. Schitterend. Als we weer beneden terug zijn in het dorpje nemen we eerst iets te eten, de geur van Doner Kebab kan ons niet weerstaan. Tussen de middag zijn de kleine winkeltjes allemaal gesloten, dat geeft een beetje een somber beeld van dit leuke dorpje. We besluiten de wandeling op het terras met een wijntje en een ijsje. We gaan terug naar de camping en genieten de rest van de dag van de dingen die het camperen zo leuk maken.
 |  |  |
|---|
Porlezza – Op de fiets naar Bellagio
Zaterdag 28 mei. Wat is er niet leuker en mooier om met de fiets een tocht te maken over een oud spoorwegtraject. Van Porlezza naar Menaggio ligt zo’n spoortraject, in 1884 aangelegd om meer toeristen naar deze regio te trekken. Zij kwamen aan in Lugano en per stoomboot voeren zij naar Porlezza om dan verder met de trein naar Menaggio te gaan. Na de tweede wereldoorlog werd de lijn buiten dienst gesteld. En vandaag de dag maken er nog steeds toeristen gebruik van, alleen dan met de fiets. Na ons ontbijt pakken we de fiets. Het begin van het fietspad is snel gevonden en vol goede moed trappen we de kilometers weg. Als eerste komen we langs het “Lago di Piano” een groot natuurreservaat. De rest van de route blijkt nogal slecht aangegeven te zijn, af en toe moeten we dan ook goed zoeken. Na ongeveer twaalf kilometer zien we Menaggio al liggen aan het meer van Como. Met de fiets maken we een afdaling van 12%, het laatste stuk van onze fietstocht zijn we op de grote weg terecht gekomen, en dat maakt het nogal spannend. Moeten we straks ook zo terug denk ik! Eerst de leuke dingen doen, een kop koffie op een terras aan het meer van Como. Wat een pracht. We maken een wandeling door Menaggio en besluiten om met de boot op en neer te gaan naar Bellagio. De naam van de stad heeft iets wonderlijks, het is ook bijzonder om hier te lopen, vreemd. Het is één van de populairste bestemmingen aan het Comomeer. Het wordt ook wel ‘De Parel van het Comomeer’ genoemd door haar prachtige ligging op de plaats waar het meer zich opsplitst in twee armen. Bellagio is vooral bekend vanwege de schitterende villa’s, paleizen, tuinen en parken die je er ziet. Het bewijs dat Bellagio gedurende de 19e eeuw een trekpleister was voor de aristocratie en de rijken uit Europa. Aan de haven eten we een ijsje en kijken naar de rijken van nu, die langs paraderen in iets te witte kleding. We moeten weer terug met de boot want er wacht ons nog een aardige klus, de terugweg! Het fietspad hebben we snel gevonden de klim omhoog is enorm. We doen een groot stuk lopend. Als we eenmaal de top bereikt hebben zetten we weer de daling in, en scheren we door de prachtige natuur richting Porlezza. We komen met de tong op onze schoenen aan op de camping. Menaggio en vooral Bellagio zijn meer dan de moeite waard voor een bezoekje, en voor de liefhebbers je kunt er ook komen met de bus, lijn C12 vanuit het centrum van Porlezza.
 |  |  |
|---|
Porlezza – Een dagje in de camper
Zondag 29 mei. Regen regen en nog eens regen. Het begon gisteravond al met een licht onweer. We blijven nog een dagje staan. Als eerste slapen we lekker uit en ontbijten we binnen met verse broodjes uit ons oventje. De dag vullen we met lezen, schrijf ik in het dagboek en kijk in de middag naar onze nieuwe Nederlandse sportheld “Max Verstappen” die in de regen van Monaco de vangrail opzoekt. Erg jammer. Ook maken we plannen voor het vervolg van onze reis. Via Milaan naar Genua en dan de Bloemenriviera. De Italiaanse meren en de bergen zijn een mooie combinatie, hier komen we beslist nog eens terug.
 |  |  |
|---|
Porlezza – Imperia
Maandag 30 mei. Als we de prachtige “Camping Darna” verlaten regent het nog steeds. We hadden hier nog graag langer willen blijven want de camping is perfect en de omgeving trekt ons zeer. Het plan is om verder te gaan naar de Bloemenriviera. Via Como en Milaan rijden we naar het zuiden. De rit door Pimonte tot aan de kust is zeer de moeite waard. We verlaten bij Arenzano de A10 en rijden verder over de kustweg richting Ventimiglia aan de golf van Genua. Prachtige stukken kust met mooie badplaatsen wisselen af met grauwe straten en dorpskernen. Het is ook een zeer drukke weg. De mooie blauwe hemel en de ruige branding zijn een schril contrast. We rijden door tot aan Imperia waar we op Camping de Wijnstok willen gaan staan. De aankomst op de camping is een beetje vreemd zal ik maar zeggen. De man die ons helpt wil ons op een veel te klein plaatsje neerzetten en doet een beetje moeilijk. Hij vindt het ook vreemd dat Wilma rijdt en denkt daarom dat dat niet goed gaat, als ik hem heb overtuigd dat het goed komt kijkt hij mij warrig aan. Na lang geklungel staat de camper op zijn plek, wij pakken de fiets en rijden naar Imperia een dorpje aan de Italiaanse Rivièra. Wauw dat klinkt lekker. Na een kleine wandeling gaan we iets eten in een klein gezellig Italiaans restaurantje, wij zijn per slot van rekening in Italië. De eigenaar, met een matrozen petje op, staat in de bediening en zijn vrouw staat in de keuken. Wij noemen ze gekscherend: Peppie en Kokkie. Het eten is meer dan geweldig en het is zeer gezellig. Zelfs de huiswijn is top. Voldaan fietsen we terug naar ons bedje.
Imperia – La Colle sur Loup
Dinsdag 31 mei. We zijn het er snel over eens, wegwezen hier. De camping is niet wat wij zoeken. We rijden nog een klein stukje over de kustweg en nemen dan bij San Lorenzo de tolweg naar Nice. San Remo, Ventimiglia, Menton en Monaco we scheuren er voorbij. Bij Nice verlaten we de tolweg en rijden landinwaarts naar La Colle sur Loup. Weg van de drukke kust, op naar de rust, aldus de inleidende tekst bij de info van “Camping Les Pinedes”. Een zeer vriendelijke ontvangst en omdat het een terrassencamping is worden in een golfkarretje rondgereden om een plekje uit te zoeken. Wat een luxe. We vinden een mooi plekje en een half uurtje later staan we weer, helemaal top. Wat een heerlijk gevoel is dit. Later zal blijken dat het een meer dan geweldige camping is. Nadat we het welkomstinformatie pakket hebben doorgekeken gaan we zwemmen. Ja deze camping heeft een groot zwembad. Vanochtend hebben we onderweg boodschappen gedaan bij de Lidl dus we eten heerlijk thuis. De bakplaat uit de kast en de wijn uit de kelder en onze dag kan niet meer stuk. Wat een rust, precies zoals het in het foldertje staat.
 |  |  |
|---|
La Colle sur Loup – Het oude centrum van Vence
Woensdag 1 juni. De keuze voor deze camping was oa. de mogelijkheid om twee van de mooiste dorpjes van Frankrijk te kunnen gaan bekijken. Vence en Saint-Paul-du-Vence. Eerst lekker ontbijten, we staan naast de bakker waar elke dag heerlijk vers brood wordt verkocht. Na het ontbijt gaan we met de fiets naar het dorp en vandaar met de bus naar Vence. Het is een perfecte verbinding en voor anderhalve euro zijn we in Vence. Vence is een flinke plaats met een bekoorlijk oud centrum. We vallen van de ene verbazing in de andere. Het oude ommuurde stadscentrum van Vence is magnifiek! De stadspoorten zijn nog helemaal in takt en stammen uit de 13 en 14e eeuw. Er is een wandeling langs alle oude monumenten. Leuk en makkelijk, zo mis je niets. We vallen met de neus in de boter er is een antiekmarkt op het grote plein in Vence. Het is wel jammer dat ook hier de meeste winkeltjes tussen de middag gesloten zijn. De sfeer is dan meteen een stuk minder vinden wij. We zoeken iets te eten en vinden een klein Vietnamees restaurantje in een klein smal steegje. Het ziet er prima uit. We vragen of we het eten ook mee kunnen nemen, en dat kan. Zo zitten we later heerlijk te smullen op een bankje in het oude centrum van Vence. Wat wil een mens nog meer. Als we weer terug zijn in La Colle sur Loup doen we boodschappen bij de U-markt en wandelen door het dorpje. We springen op de fiets en rijden terug naar de camping, het is wel uitkijken met het verkeer op de weg, het is een beetje gevaarlijk. De camping is een oase van rust. We koken een pasta en genieten van het mooie weer. Dit is vakantie.
 |  |  |
|---|
 |  |  |
|---|
La Colle sur Loup – Wandelen naar Saint Paul de Vence
Donderdag 2 juni. Camping Les Pinedes is echt een feestje. We halen brood bij het bakkertje naast ons en eten gezellig buiten. Aan het eind van de ochtend wandelen we naar Saint Paul de Vence. De wandeling vanaf de camping door het dal omhoog is mooi, vooral de grote villa’s met prachtige veranda’s en zwembaden zijn een lust voor het oog. Heerlijk wegdromen bij de gedachte hier te wonen en te genieten van de rust en de ruimte. Vandaag de dag is Saint Paul de Vence een zeer populair plaatsje onder toeristen. Jaarlijks trekt dit schilderachtige plaatsje vele bezoekers. Dit heeft vooral te maken met het feit dat dit oude dorpje de tand des tijds goed heeft doorstaan. De prachtige oude straatjes met leuke winkeltjes zijn zeker een bezoek waard. Bovendien zijn er veel mooie oude bouwwerken te zien. In dit mooie plaatsje is genoeg te bewonderen. Saint Paul de Vence is één van de aantrekkelijkste hooggelegen plaatsjes van Frankrijk. Het schilderachtige Saint-Paul bekroont een heuveltop en is van ver te zien. Het is een plaatsje dat je echt bezocht moet hebben! Natuurlijk moeten we de vele kunstenaars die hier wonen en hier hun galerie hebben niet vergeten. Zij geven het stadje kleur. We genieten volop. Aan het eind van de middag nemen we de bus terug naar de camping.
La Colle sur Loup – Wandelen door de kloof
Vrijdag 3 juni. Na het ontbijt beginnen we de dag aan het zwembad. We zoeken twee ligbedden uit en nemen een frisse duik. We trekken de nodige baantjes en langzaam wordt het ook drukker rondom het zwembad. Als het in de middag begint te druppelen pakken we de spullen en wisselen de zwembroek om voor de wandelschoenen. Vanaf de camping is het een klein stukje lopen naar het riviertje de “Loup”. De kloof waar het riviertje doorheen loopt wordt veel gebruikt door steile wand klimmers. Halverwege de kloof zijn een groep jongeren aan het klimmen. Het doet ons een beetje denken aan de Gorges du Tarn. We slenteren nog wat door de rivierbedding. Op een gegeven moment kunnen we niet meer verder, en draaien om. Je kunt hier heerlijk wandelen. De rest van deze relax dag zitten we bij onze camper en lezen wat.
 |  |  |
|---|
La Colle sur Loup – Met de bus naar Nice
Zaterdag 4 juni. Met de bus naar Nice. We fietsen naar het dorp, stallen de fietsen met een groot slot aan het hek bij de bushalte en nemen de bus naar Nice. Voor anderhalve euro zitten we een dik uur in bus, het is nog een mooie route ook. We stappen midden in het centrum van Nice uit. Eerst eens een kop koffie en kijken wat er allemaal te zien is in Nice. We moeten op zoek naar het informatiecentrum en dat is nog een hele klus, maar we slagen. Als je de Oude stad van Nice niet bezocht hebt, ben je niet in Nice geweest, aldus de tekst in ons foldertje. De Oude Wijk is de wijk waar je het echte Mediterraanse leven kunt proeven: smalle steegjes met kleine winkeltjes en felgekleurde gevels en schilderachtige raamluikjes. Cours Saleya is het absolute centrum van de oude stad en het is de ontmoetingsplaats voor jong en oud. In de ochtend tijdens de dagelijkse markt maar ook later op de dag is het een gezellige plek voor een hapje of een borrel. De oude stad van Nice verken je het beste met een wandeling door de vele kleine straatjes vanaf Cours Saleya. Voor een meer overzichtelijke ervaring is het beklimmen van Colline du Chatêau een aanrader. Vanaf deze oude ruïne die gebouwd is op een heuvel direct aan de oostkant van Nice, heb je een schitterend uitzicht over Nice. We lopen vanaf de markt eerst langs de boulevard naar de haven. Het is erg druk, dit komt omdat er morgen een triatlon op het programma staat. En niet zo maar één, “Ironman”. Kenners weten genoeg. In de haven liggen enorme jachten en grote veerboten varen af en aan. Je kunt vanaf hier met de ferry naar Corsica en Sardinië. Vanaf de haven beklimmen we de Colline du Chatêau, je kunt ook met de lift. Deze oude Griekse nederzetting was lang een degelijk verdedigingsfort. Nu ligt het er vredig bij in een flauw zonnetje. Het uitzicht over Nice en de baai is geweldig. We nemen de tijd. Nice is een stad om verliefd op te worden lezen wij, en het zou zomaar kunnen. De wandeling door het oude centrum is adembenemend, het ene plein is nog mooier dan het andere. De sfeer is ondanks dat het begint te regenen geweldig. Het lijkt af en toe of je zo een filmset binnen loopt, prachtig. Restaurantjes, antiekwinkeltjes en terrasjes. We kiezen niet voor de Franse keuken maar gaan lekker eten in een Chinese toko. Om negen uur nemen we de bus terug. Nice is geweldig, het vliegveld ligt bijna in de stad, perfect voor een stedentrip. Nice I love You.
La Colle sur Loup – Dagje camper
Zondag 5 juni. Onze hoop om vandaag een duik in het zwembad te nemen en lekker buiten te zitten valt al snel in het water. Zowel letterlijk als figuurlijk. Als we wakker worden regent het en dat zal de hele dag zo blijven. De stemming is minder laten we maar zeggen, je gaat niet naar de Cote d’Azur om in je camper te zitten en te luisteren naar het getik op het dak. Het is jammer. Zelfs de vooruitzichten zijn slecht, we besluiten dan ook om morgen richting huis te rijden. In Nederland is het mooi weer!
La Colle sur Loup – Freiburg
Maandag 6 juni. Gister hebben we besloten om weer richting huis te gaan. De regen van gister en de mindere vooruitzichten waren daar beslissend in. Het ligt niet aan de camping en zeker niet aan de omgeving. We zijn al vroeg wakker en beginnen meteen met inpakken. Wilma alles binnen en ik alles buiten. We halen bij de bakker naast ons nog brood voor onderweg. Voor we echt vertrekken nemen we afscheid van onze lieve buurtjes uit Haarlem. Deze al wat oudere mensen komen hier al veertien jaar. Dat zegt veel over de camping. Het is dan ook een geweldige camping, wij geven een dikke negen. Ook worden we uitgezwaaid door de andere Nederlanders uit ons straatje. In het dorp tanken we en even later rijden we de A8 op richting Genua. Tijdens de heenweg hebben we het grootste gedeelte over de kustweg gereden. Nu rijden we terug over de tolweg, deze weg ligt hoger en voert ons door tunnels en over vele viaducten langs de kust. Je hebt zo een prachtig gezicht op de beneden liggende dorpjes aan zee. Alleen is het jammer dat deze tolweg bijna helemaal overdekt is. Tunnel in tunnel uit. De lucht van oleander neemt ons mee. Als ik dit schrijf hebben we net een stop gemaakt voor een kop koffie en een broodje. En natuurlijk wilde onze Woody ook iets eten en drinken. We hebben de kust verlaten en rijden nu landinwaarts richting Milaan. De reden om terug te rijden via Italië en Zwitserland heeft nog steeds te maken met de stakingen in Frankrijk. Er zijn nu ook nog stakingen aan de grens met België bij gekomen. De lucht is blauw, de streek Pimonte is vlak en je ziet veel er landbouw. Op de rondweg Milaan is het rustig. En voor we het weten rijden we bij Como Zwitserland binnen. Het blijft elke keer weer een feestje om door dit zeer mooie land te rijden. Fascinerend. Het is vrij rustig op de weg vinden wij. Als we de St Gothardt tunnel door zijn maken we nog een stop. Omdat het weer steeds mooier wordt besluiten we om door te rijden naar Freiburg en daar op de stadscamping te gaan staan. We komen net voor sluitingstijd aan. “Camping Herzberg” is een eenvoudige camping aan het rand van een bos en op twaalfhonderd meter van de Altstad. Als de camper staat gaan we in de Biergarten van de camping iets eten. Ook Frieburg heeft natuurlijk zijn eigen Brauerei dus nemen ik een glas Ganter bij het eten. Het was een lange rit vandaag, moe en voldaan vallen we in slaap.
 |  |  |
|---|
