Door Duisland naar Oostenrijk, mooie campings en lekker eten. De vakantie begint goed. Een bezoek aan Salzburg en Berchtesgarden. De Obersalzberg is echt indrukwekkend, en dan door naar Kroatië ons uiteindelijke doel. Rovinj is een van de drukst bezochte plaatsen van Kroatië. De oude stad ademt een magische sfeer uit. Via Italie rijden we weer terug naar huis.
Vertrek naar Wertheim.
Zondag 11 september. Eindelijk is het zover. We gaan op vakantie. Wat een verademing als je zoveel ruimte om huis hebt. Vroeger moesten we de hele buurt mobiliseren om de camper bij de deur te kunnen parkeren, nu op ons tijdelijk landgoed kunnen we onze gang maar gaan. De dag begint bewolkt en rond elf uur rijden we weg. Wertheim is ons doel. Als we eenmaal rijden wordt het weer steeds slechter, noodweer zelfs rond Frankfurt. Aan het einde van de middag komen we aan op Azur Campingpark Wertheim. Langzaam klaart het op. We gaan eten in een Biergarten naast onze camping. Als we er zijn begint het weer te regen en niet te zuinig. Zelf je eten bestellen, ophalen aan het buffet en afruimen is typisch Duits. De mensen zitten aan houten tafels op lange banken en volgens mij roken ze allemaal. Iedereen praat met elkaar. Het eten is heerlijk. We lopen onder de paraplu terug naar de camping.
 |  |  |
|---|
Wertheim
Maandag 12 september. Het verschil tussen ons waterbed thuis en het bed in de camper is groot. Altijd is het weer een paar dagen wennen. Onze beiden poezen zijn mee en die moeten ook de nodige aandacht hebben en daar begint de dag mee. We eten buiten want het is prachtig weer. Na het eten fietsen we naar Wertheim. Langs de Main en Tauber is een prachtig fietspad aangelegd. De bewolking trekt nu helemaal weg. We lopen de Altstad in. De imposante burcht die boven de stad ligt en duidelijk te zien is wordt ons eerste doel. Het is de ruine van een van de oudste stenen burchten van Zuid Duitsland. Eind negentiende eeuw heeft men ervoor gezorgd dat de ruine niet geheel verviel. Na de klim is het tijd voor kaffee mit kuchen. We maken een wandeling door de oude stadskern en fietsen nog een stukje langs de Tauber. We besluiten om terug te gaan naar de camping en lekker te gaan relaxen want het is prachtig weer. Onderweg kopen we, in een enorme supermarkt, boodschappen voor vanavond. Het was een mooie dag.
We besluiten om verder te rijden
Dinsdag 13 september. Het is bewolkt en het dreigt te gaan regenen. Op de radio horen we dat het zuidelijker mooier weer is. En per slot van rekening gaan we voor de zon. We pakken de camper in en rijden via Munchen naar Salzburg waar we een camping hebben gezien in de buurt van Bischofswiesen. Camping Winkl-Landthal ligt midden tussen de prachtige bergen. Met een stralende blauwe lucht komen we aan op de camping. Bij het inchecken krijgen we een kaart om gratis met de bus te kunnen reizen in de regio, zelfs naar Salzburg met een kleine bijbetaling. De camper staat snel op de plek en de camping ziet er perfect uit na onze snelle inspectie. De bergen om ons heen maken het plaatje compleet. Wat is het toch mooi in deze omgeving. We maken spaghetti en met een glas wijn erbij komen we de avond wel door. We lezen wat en gaan op tijd naar bed.
 |  |  |
|---|
Salzburg
Woensdag 14 september. Het slapen gaat steeds beter. Alleen mag het van mij wel wat langer, maar onze poezen maken ons wakker rond half zeven en hebben nog niet zo in de gaten dat we vakantie hebben en niet naar ons werk hoeven. Ik hoop dat ze het snel door krijgen. Na ons ontbijt gaan we met de bus naar Salzburg. Geboorte stad van Mozart. Het is mooi weer dus nemen we geen jassen of een paraplu mee. De bushalte is ongeveer twee honderd van de camping en we zijn ruim op tijd. Met het pasje van de camping kunnen we zo instappen en gaan we eerst naar het busstation in Berchtesgaden. Berchtesgaden is een oud stadje in het zuidoosten van Beieren, dat gelegen is in het dal van de Berchtesgadener Ache en dat omgeven wordt door hoge bergen. De bekendste berg is de Watzmann; omdat deze berg bestaat uit een hoge top en een aantal lagere toppen wordt er gesproken over Watzmann mit Frau und Kindern. Het gebied waar Berchtesgaden in ligt wordt aan drie kanten begrensd door Oostenrijk. Daar stappen we over op bus 841 naar Salzburg. We moeten acht euro bijbetalen voor twee personen heen en terug! Zo krijg je de mensen in de bus. Als we in Salzburg de bus uitstappen begint het te regenen en steeds harder. Daar hebben we niet op gerekend, dan maar van de nood een deugd maken en duiken we snel een gaststatte in en bestellen we koffie met warme apfelstrudel. Als we buiten komen is het nog steeds slecht weer en lopen we van winkelluifel naar winkelluifel door de stad. Dan ook maar eerst wat eten. Een wienersnitsel is wel erg op zijn plaats hier en als we die op hebben trekt de bewolking weg en kunnen we eindelijk beginnen aan onze tocht door Salzburg. We beginnen op de Mozartplats een gezellig plein met in het midden een beeld van: ja natuurlijk Mozart, het werd onthuld in 1842. Daarna klimmen omhoog naar de burcht Hohensalzburg. We wandelen boven over de rand van de Altstad en spreken een aardige oude man die hier woont en ons de mooie uitzichtpunten laat zien. Wat is het leven toch fijn als de zon schijnt. Het is een prachtige wandeling. Terug in het centrum zoeken we de bushalte op om de bus terug te nemen naar onze camping. Gelukkig zijn we net op tijd om de laatste bus te kunnen nemen. Het is half zeven. We hadden vanmiddag in die regenbui niet gedacht om te kijken naar de tijden voor de terugbus. En half zeven is best vroeg voor een laatste bus. Eind goed al goed. Het was een heerlijke dag ondanks de natte sokken van vanmiddag.
 |  |  |
|---|
De bergen in
Donderdag 15 september. Heerlijk geslapen. We pakken weer de bus naar Berchtesgaden maar blijven dan zitten om door te rijden naar de Koningszee. Het is er vreselijk mooi maar ook heel toeristisch. De mensen gaan met elektrische boten het meer op. De gemiddelde leeftijd is denk ik vijfenzestig jaar. Tas op schoot en daar gaan ze. Wij kiezen voor een wandeling vanaf het dalstation van de Jennerbaan naar het bergstation van de Obersalzbergbaan. Obersalzberg dat klinkt mij bekent in de oren. Is dat niet de berg waar Adolf Hitler een buitenhuisje op had? Ja dat is inderdaad zo. Het wordt alleen nu Kehlstein genoemd. Wij willen er morgen heen gaan omdat er nu teveel bewolking hangt en dan zie je niets van het mooie uitzicht. We wandelen stevig door want het is in eerste instantie een hele klim. Zo nu en dan een rustpuntje we hebben tenslotte vakantie. Onderweg komen we langs Grafthohe waar een restaurant is met een prachtig uitzicht over het dal. Het heet de Windbeutelbaron. We zoeken een mooi tafeltje uit aan de rand van het terras en gaan zitten. De specialiteit van het huis is een super grote slagroomsoes gevuld met natuurlijk slagroom, ijs en vruchtensaus. De soes heet een windbeutel. Ze zien er erg lekker uit maar toch ga ik voor iets hartigs want het is al aardig lunchtijd. Na het heerlijke eten en het prachtige uitzicht wandelen we verder richting Obersalzbergbaan. Langzaam zakken we af naar het dal. Het is een hele trip,, we zijn al zeker vier uur aan het lopen, eerst stevig klimmen, en nu een stevige afdaling. We lopen over een bospad wat in de winter een rodelbaan is. Dat zou ik wel eens willen zien. Eenmaal in Berchtesgaden stappen we weer op de bus terug naar de camping. Ik voel de spieren nu al. Op de camping snel onder een warme douche, eten een borrel en naar bed.
 |  |  |
|---|
Obersalzberg
Vrijdag 16 september. Als we wakker worden is het eerste wat we doen: de jaloezie openen en kijken hoe het weer is. Want we gaan vandaag naar de Obersalzberg. We pakken de bus en gaan op pad. De gastenkaart waarmee je vrij kan reizen is ideaal en veel mensen maken er gebruik van. De Obersalzberg met hoog bovenop uitkijkend over het Berchtesgadener land het theehuis annex buitenverblijf van Adolf Hitler. Nu een toeristische attractie eind jaren dertig en begin jaren veertig het bolwerk van de NSDAP. Het was een geschenk van de NSDAP voor de vijftigste verjaardag van de fuhrer. De bus brengt ons tot aan het documentatiecentrum. We kopen kaartjes bij de kassa en daar krijgen we ook meteen te zien hoe laat de bus vertrek die ons naar de top van Obersalzberg brengt. Je kunt er niet met eigen vervoer komen. De weg omhoog is erg steil en met maar een enkele haarspeldbocht stijg je in korte tijd achthonderd meter. Een van de vele bouwtechnische hoogstandjes van dit bolwerk. Het is er erg druk, we hadden dat niet verwacht. Een meer dan honderdtwintig meter lange tunnel brengt ons naar een lift in het gebergte. Wat we niet te zien krijgen zijn de gangen met technische ruimtes voor elektra en de luchtvoorzieningen. Omdat de bombardementen van de geallieerde de berg niet hebben getroffen stappen we in de originele lift die ons in 41 seconden 124 meter omhoog brengt naar het Kehlsteinhaus zoals de Duitsers het huis nu noemen. Eenmaal boven kijken we rond en maken we de nodige foto’s van het prachtige panorama. Ik vind het een raar idee om hier zo rond te lopen. Ik weet niet goed hoe ik het moet omschrijven. Hitler bezocht dit bolwerk overigens slechts enkele malen. Het uitzicht is geweldig, jeukt zelfs Salzburg zien liggen, we herkennen de burcht Hohensalzburg. Op het terras boven nemen we een kopje thee, per slot van rekening was het Adolfs theehuis. Als we weer naar beneden gaan mengen we ons in de toeristenstroom. Het lijkt de Efteling wel. Terug op de camping halen we Babi Ketjap uit de vriezer en koken er rijst bij. We zijn weer thuis.
Op naar Kroatië
Zaterdag 17 september. Vandaag trekken we verder richting Kroatië. We maken onze camper reisklaar en wisselen nog enkele tips uit met de buren en vertrekken. Eigenlijk was onze eerste doel Ljubljana maar al rijdende besluiten we om door te gaan naar Kroatië. We hebben een camping uitgezocht in de buurt Rovinj. Het gaat goed totdat we vijf kilometer voor de Karawankentunnel in een file rijden en stil komen te staan. Om een lang verhaal kort te maken: hierdoor komen we vier uur later aan op onze bestemming. Camping Polari drie kilometer ten zuiden van het mooie dorpje Rovinj. Het is inmiddels al aardig donker. We checken in en zoeken een plekje op het textielloze deel van de camping. De volgende dag zal blijken hoe groot de camping is en hoe mooi ons plekje is waar we staan.
 |  |  |
|---|
Rovinj
Zondag 18 september. Als we eenmaal wakker zijn en naar buiten gaan zien we hoe mooi de plek is waar we staan. Een smal kiezelstrand met daarachter de zee is ons uitzicht. We nemen meteen een duik in de zee, de temperatuur is aangenaam. We rommelen wat bij de camper en maken een wandeling over de camping. Het is een enorme camping met vele mooie plaatsen maar ook met grote kale schaduwarme plaatsen. In de namiddag slaat het weer om en wordt het donker en wordt de zee ruwer. We draaien de luifel in ruimen de boel buiten op. Het begint te regenen en lichtflitsen kondigen onweer aan. Binnen in de camper kijken we studio sport, buiten is het noodweer. We gaan maar op tijd onder de wol.
Met de fiets naar Rovinj
Maandag 20 september. Na een onstuimige nacht worden we wakker en merken we dat het nog steeds slecht is buiten. Het beloofd een regenachtige dag te worden. Dagboekje bijwerken, camper opruimen en een beetje lezen. Is ook gezellig voor de poezen, krijgen ze ineens volop aandacht. Als in de middag de zon zich weer laat zien pakken we de fiets en fietsen we naar Rovinj. Een mooi fietspad langs de kust brengt ons naar het oude centrum van Rovinj. Rovinj is een van de drukst bezochte plaatsen van Kroatië. De oude stad ademt een magische sfeer uit. We nemen iets te drinken. Het is een erg leuk stadje met vele smalle omhooglopende steegjes. Er zijn veel Amerikaanse toeristen. Als we een ijsje eten aan de haven komt de zon weer helemaal terug en kleurt Rovinj. We pakken de fiets en gaan terug naar de camping. Aan de horizon zien we twee windhozen boven het water hangen, later horen we dat er in de Alpen sneeuw is gevallen. Niets is veranderlijker dan het weer.
 |  |  |
|---|
Zon en zee
Dinsdag 21 september. Vandaag een echte vakantiedag. Heerlijk genieten van de zon. Luifel uitdraaien en de stoeltjes eronder. Ontbijtje maken en lekker lezen. Wat wil een mens nog meer. Onze buren uit België komen hier al 22 jaar, ik kan het mij heel goed voorstellen het is een mooi plekje. Vanavond eten we buiten. We pakken een borrel en gaan op het strand naar de zonsondergang kijken.
Rovinj
Woensdag 22 september. We beginnen de dag met een frisse duik in zee. Daarna heerlijk douchen en een ontbijtje buiten in de zon. Wat hebben we toch een mooi plekje. We drinken een kop koffie en gaan dan weer met de fiets naar Rovinj. We nemen nu de route die helemaal langs de kust loopt. Het fietspad is niet overal even netjes aangelegd zoals wij dat gewend zijn in Nederland. Hier en daar moeten we afstappen en klunen. Langs de route veel afgelegen strandjes maar ook veel strandtentjes met een relaxte uitstraling en te gekke muziek. Het laatste stuk geeft een paar mooie uitzichtpunten op het oude stadsdeel van Rovinj met natuurlijk prominent de hoge toren van de Sint-Euphemiakerk. De strak blauwe hemel steekt mooi af bij de foto-s die we maken. Rovinj is mooi stadje, er is veel te zien. De Sint-Euphemiakerk op het hoogste punt van de oude stad. De boog van Balbi , in barokke stijl gebouwde poort die toegang bied tot het oude stadsdeel. Rovinj wordt niet voor niets de parel van de Istrië genoemd. We slenteren door het oude gedeelte en pakken een terrasje. We kopen een luchtbedje en fietsen terug naar de camping. Vanavond de barbecue aan en genieten. Welterusten.
Luie dag
Donderdag 23 september. Het eerste wat we doen vandaag is een duik nemen in zee, en natuurlijk gaat het nieuwe luchtbed mee en dobberen we de dag door. Verder doen we vandaag helemaal niets. Hier hebben we het voor de vakantie samen vaak over gehad. Onze rust pakken, wat lezen, lekker eten en drinken. Vandaag is het zo een geweldige dag.
 |  |  |
|---|
Strand
Vrijdag 23 september. We rollen vanuit het bed zo het strand op. Eerst een uurtje zonnen voordat we gaan ontbijten. We genieten volop van het mooie weer. Wat geeft deze plek zo dicht aan zee toch een hoop rust. We hadden al weer verder willen trekken met onze camper maar we hebben besloten om nog te blijven. Het is een beetje tegen onze principes in om zo lang op dezelfde plek te blijven. We krijgen vaak een kriebelig gevoel als we ergens drie of vier dagen staan. Hier staan we nu al bijna een week. Het is gewoon een erg mooi plek, alles bij de hand. Ook de camping is perfect. Aan het einde van de middag fietsen we naar Rovinj. Het begint al te schemeren als we een restaurantje inlopen met een mooi terras vlak boven het water. Een idyllisch plekje, we bestellen wat te drinken en nemen samen een vleesschotel. De plaatselijke zwerfkatten weten precies waar ze moeten zijn, ze eten lekker mee. We fietsen in het donker terug naar onze camper. Als we in de camper komen liggen onze katten lekker te slapen. Wat een heerlijke rustige dag.
Nog een luie dag
Zaterdag 24 september. Vandaag nog een lekkere luie dag, die weer begint met een duik in zee. Tijdens het ontbijt besluiten we om morgen de boel op te pakken en richting Italië te rijden. We hebben op het nieuws gezien dat het in heel midden Europa mooi weer is. Het Gardameer wordt ons doel. Peschiera del Garda om precies te zijn. Ongeveer vierhonderd kilometer rijden. Het leven op de camping hier is erg rustig en voor ons zeer relaxed. We staan al acht dagen in Rovinj, voor ons is dat uitzonderlijk. In de namiddag fietsen we nog een keer naar Rovinj en wat is het toch een mooi dorp.
 |  |  |
|---|
Van Rovinj naar Peschiera del Garda
Zondag 25 september. We breken de boel op na ons laatste ontbijtje met zeezicht. We nemen afscheid van onze Belgische buren Wilfriet en Helga en rijden rond elf uur weg. Het is prachtig weer. Via de kust van Slovenië, Triest en Verona naar Peschiera del Garda. Tegen vijf uur komen we aan op Camping Butterfly en we hebben het geluk dat er nog net een plaatsje vrij is. We mogen eerst even kijken of het iets is maar we beslissen snel om het te nemen. Het is eind september en de camping is vol ongelofelijk. We halen het laatste portie Babi Ketjap uit de vriezer en koken er rijst bij en klaar is Berry. Ik kan zelfs studio sport kijken en Vitesse weer zien winnen. Wat kan het leven toch mooi zijn.
 |  |  |
|---|
Peschiera del Garda
Maandag 26 september. Er is vandaag markt in Peschiera en dus pakken we de fiets en gaan erop af. Een markt hebben we nog niet gehad deze vakantie en dat is toch altijd wel leuk. Veel van hetzelfde maar het gaat ook om de sfeer en die is er, een gezellige markt in mooie omgeving van het oude centrum. Na een flinke wandeling zoeken we een terrasje en drinken een cappuccino. We hebben op de markt heerlijk vers fruit gekocht en eten we lekker op als we terug zijn op de camping. In de middag gaan we naar Sirmione. Met de fiets is het tien kilometer, alleen de weg ernaartoe is nogal druk en er zijn geen fietspaden dus nemen we maar de bus. Als we er aankomen schrikken we van de drukte, waar komen al deze mensen vandaan? Sirmione is een dus een echte toeristische trekpleister. Op de uiterste punt van het schiereiland staan nog enkele Romeinse ruines. Het stadje heeft ook een klein haventje, waar talloze kleine, veelkleurige sloepjes aangemeerd liggen waarmee men een tochtje op het Gardameer kan maken. Er is een hoofdstraat die leidt naar het hoogste punt van Sirmione, vanwaar men het Gardameer kan aanschouwen. In het oostelijke deel van Sirmione loopt een pad dat langs borrelende zwavelbronnen voert. Na een leuke wandeling en een echt Italiaans ijsje pakken we de bus terug.
 |  |  |
|---|
Verona
Dinsdag 27 september. Met de trein naar Verona. Om tien uur staan we klaar op het perron van Peschiera om in te stappen. Voor drie euro sta je twintig minuten later in Verona. We lopen richting oude stad. Natuurlijk is het Romeinse amfitheater het eerste wat we voor de lens krijgen. Het is het op twee na grootste amfitheater in de wereld: alleen het Collosseum in Rome en het amfitheater in Capua zijn groter. Het heeft een uitstekende akoestiek, die per ongeluk ontdekt werd in 1913 toen een operazanger wilde oefenen op zijn rol als Radames in Aida. Via een mooie drukke winkelstraat met alle grote merken lopen we naar Piazza delle Erbe. Een middeleeuws plein met veel prachtige gebouwen en op het plein een verscheidenheid aan kraampjes met allerlei waar. Wat is Italie toch mooi. Vlakbij ligt Casa di Giulietta, waar het balkon uit Shakespeares Romeo en Julia te zien is. Tijd om iets te eten, we lopen een klein en gezellig restaurantje in en bestellen een heerlijke pizza. Ook dat is Italie. Na het eten wordt het tijd om de vele bruggen te gaan bekijken. De Adige stroomt door Verona. Er zijn veel bruggen over deze rivier, zoals de Ponte Catena, de Ponte Risorgimento, de Ponte Scaligero, de Ponte Vittoria, de Ponte Garibaldi, de Ponte Nuovo, de Ponte Navi en de Ponte Aleardi. De Ponte Pietra, een Romeinse brug ligt als wij er zijn mooi in de middagzon. Daarna lopen we nog een keer naar de oude stad en gaan we weer terug met de trein. Op de camping nemen we een kop soep en pakken onze boeken. Het was een mooie dag.
 |  |  |
|---|
