Achteraf geschreven…
We hebben twee en een halve week vrij en gaan naar de Cote D’azur. We rijden via Zwitzerland om een stop te maken in Grindelwald. Waarna we verder rijden via het meer van Annecy naar de Grand Canyon de Verdon. Het uiteindelijke doel is om via St Tropez naar Cannes te rijden en dan weer terug richting huis. Gewapend met een boek over de Provence en de Cote D’azur gaan we pad.
Vertrek richting Zwitzerland.
Woensdag 26 augustus 2009. Rond kwart over acht rijden we weg van huis. Het weer is zonnig en het is redelijk druk op de weg tot aan Keulen. Om het twee uur stoppen we om iets te eten of te drinken en om half zeven komen we aan op Camping Kappelenbrucke in Bern. De camping is aangesloten bij de campingcheques van de ANWB. De camping is niet al te groot maar heeft wel een zwembad, restaurant en een winkeltje. Na een lekkere douche in een helaas niet al te schoon sanitairgebouw maken we iets te eten. Het valt ons op dat de boodschappen in het winkeltje en de prijzen in het restaurant best pittig zijn. Het is een heerlijke zwoele, rustige avond. We gaan op tijd naar bed na een lange dag.
 |
 |
 |
|---|
Bern.
Donderdag 27 augustus. Tegen acht uur worden we wakker. Vannacht hebben we niet erg rustig geslapen. Eerst was het erg warm en later koelde het weer af. Ook hebben we onze oven weer meegenomen zodat we de dagen kunnen beginnen met lekkere zelf gebakken broodjes. Een kop thee erbij en het is geweldig. Na een douche, fietsen we door de bossen naar Bern. Het is een rustiger autovrije route die goed staat aangegeven. Het eerste stuk is wel klimmen, maar daarna mooi vlak. We rijden de hoofdstad van Zwitserland in. De stad is verkozen tot Unesco erfgoed. Het is een mooie, schone stad met een veelzijdigheid aan winkels. Het oude stadscentrum ligt in een punt omringd door de rivier de Aare. De oude panden zijn groot en statig. Aan de buitenzijde langs het water zijn verschillende uitzichtpunten over de rivier. We zetten de fietsen in de fietsenstalling, die allemaal overvol zijn. Er is veel openbaar vervoer in Bern, trams en bussen rijden af en aan. Het stadshart is bijna autovrij. Het weer is geweldig en na een paar uur slenteren, vinden we het wel mooi. We fietsen weer naar de camping, waar we een verfrissende duik in het koele zwembad nemen. Lekker relaxen en genieten van de rust bij de camper. We halen onze bakplaat te voorschijn en eten er lekker van. Het was een mooie dag.
Op weg naar Grindelwald.
Vrijdag 28 augustus. Na weer een heerlijk ontbijt pakken we de boel in en rijden via de Thunersee en Interlaken naar Grindelwald. Het is een erg mooie route zoals je die in Zwitserland voorstelt. Grindelwald is volgens Berry net Valkenburg. Het is een redelijk grote plaats met veel hotels en kamers die verhuurd worden. Toeristen in overvloed. Grindelwald is ook een echte wintersportplaats. Welk in de winter overspoeld wordt door skifanaten. Nu is het er ook best druk. Er zijn erg veel Japanners, zoveel zelfs dat de menukaarten in het Japans zijn. “Camping Gletscherdorf” is geweldig het ligt in het dal en heeft een geweldig uitzicht op de “Eiger”. De receptie is gesloten als we aankomen maar we mogen zelf een plaatsje zoeken staat op het bord. Na wat zoeken kunnen we kiezen uit twee plaatsen. We gaan aan de kolkende rivier staan onder een boom, met een mooi uitzicht. De rivier maakt wel veel lawaai, maar ja. Bij het installeren van de camper stoot Berry zijn hoofd tegen het raampje tot bloedens toe. Gelukkig houdt het bloeden snel op, anders hadden we een probleem gehad. Hadden we de plaatselijke doktor moeten opzoeken. De snee in zijn hoofd is ongeveer twee cm. Met een natte tissue drukken we de wond dicht. Eerst maar even rustig zitten en wat eten. De zon staat hoog aan de hemel en hij prikt lekker. Als we alles weer onder controle hebben lopen we naar de Gletscherschlucht. Dit is het gedeelte van de gletsjer waar je ongeveer 700 meter diep in kan lopen. We lopen er in een kwartiertje naartoe. Helaas mogen we er maar een klein stukje in. De rest van de route is afgesloten er worden werkzaamheden uitgevoerd. Enkelen maanden gelden is er een overstroming geweest van het meer dat boven op de gletsjer ligt. Het gletschermeer werd zo groot dat het water met geweld naar beneden kwam en stukken rots van de bergkant vielen. Jammer dat we niet verder mogen, maar het eerste stuk is ook zeer de moeite waard. Je voelt de kou van het water. We lopen verder langs de rivier naar het dorp. Bij Grund komen we uit bij het treinstation. Dit is zo als uit een spoorwegmaquette. Berry geniet helemaal. We lopen verder het dorp in en moeten daarvoor eigenlijk wel wat klimmen. Goed voor de kuiten. Op een terras met uitzicht op de besneeuwde gletsjertoppen nemen we wat te drinken. Geweldig. Het weer begint te betrekken en af en toe voelen we een drupje regen. Na vier uur wandelen, komen we weer bij de camping en genieten van een zelf gemaakte maaltijd. Het weer begint nu echt te betrekken en voor de zekerheid maken we de stormlijnen van de luifel vast. Ik wil gaan douchen, maar er staan al twee dames te wachten. Twee douches is ook wel erg weinig voor de hele camping. Gelukkig gaat het toch nog wel vrij snel. Na een heerlijk warme, schone douche gaan we toch lekker buiten eten. Het koelt wel snel af, maar het blijft droog. We gaan naar binnen en duiken heerlijk onder de wol.
 |
 |
 |
|---|
Pfingstegg onze eerste wandeling.
Zaterdag 29 augustus. Het heeft de hele nacht geregend en als het om half negen nog regent, ziet het er niet goed uit. Het is maar 14 graden. We draaien ons nog maar een keer om, een half uurtje later komen we er toch maar uit. Even lekker douchen, ontbijten en rustig afwassen. In de tussentijd besluiten we om nog een extra nacht te blijven, want we willen toch wel graag de alpentoppen zien in de zon. Tegen twaalf uur lopen we gewapend met regenjas, bergschoenen en lange broek richting de kabelbaan die ons naar Pfingstegg zal brengen. Het is een korte rit voor chf19,20 voor twee personen. Boven aangekomen lopen we via Milchbach (1uur) naar “Hotel Wetterhorn”. Ondanks dat het fris is en het een beetje miezert, is het toch erg mooi. Af en toe komen we andere wandelaars tegen, maar over het algemeen lopen we alleen door de bergen. Je voelt je heel nietig. We klimmem en dalen en lopen over de paden door de bossen en een stuk door een tunnel. Tegen 14.00 uur komen we aan bij “Hotel Wetterhorn”, waar we op een het terras van een heerlijke kop goulashsoep genieten. We zakken verder af naar het dorp en camping. Het dalen begint me zwaar te vallen. De knieen willen niet meer wat ik wil. Geen idee hoe dit kan. Uiteindelijk komen we weer terug op de camping. Na gedane arbeid is het heerlijk rusten met een kop thee op ons eigen terras. Het is nog steeds fris, dus houden we onze dikke kleding nog even aan. “Camping Gletscherdorf” ligt op een geweldige plek (mooi uitzicht en dicht bij het dorp), is schoon en heeft alles wat je maar kan wensen. Het enige nadeel is dan misschien dat hij maar twee douches heeft. Na enige tijd op ons eigen terras koelen we toch wel erg af. In de camper is het ook maar 16 graden, dus gebruiken we de kachel. We eten vanavond rosti, rode kool en hachee. Echt een perfecte maaltijd na zo een frisse dag.
Kleine Scheidegg.
Zondag 30 augustus. Heerlijk geslapen. Het was koud vanmorgen. Volgens de buurman zat het vlak tegen het vriespunt. In de camper is het 10 graden. Maar het is droog en de zon staat al aan de hemel alleen nog niet in het dal. De bergen bedekt met sneeuw steken af tegen de blauwe lucht. Na een warme douche, lekker ontbijtje lopen we naar de kabelbaan Mannlichen. Het is een half uur lopen naar her dalstation. Zodra we in de zon komen te lopen is het gelijk erg aangenaam en kan de jas al uit. De kabelbaan brengt ons in ongeveer een half uur naar een hoogte van 2227 meter. Het is geweldig hoe je het dal steeds verder weg ziet zakken en de sneeuw dichterbij. We zijn beide geen held met hoogte, maar toch blij dat we dit doen. Rond 12.00 uur zitten we op het terras in de zon aan de koffie en appeltaart. Je krijgt hier wel een beetje een wintersport gevoel, alleen de temperatuur is warmer. De zon is op deze hoogte best fel dus smeren. Het is een geweldige plek met uitzicht op de besneeuwde toppen van de Jungfrau. Beneden ons ligt Interlaken en de Thunersee. De bellen van de koeien belle er rustig op los en het Zwitserland gevoel is compleet. We wandelen de Panorama route van Mannlichen naar de Kleine Scheidegg. Het is een nagenoeg vlakke routen met continu uitzicht op de bergen en het dal. Het is best druk, maar ja het is dan ook zondag. De route duurt normaal gezien ongeveer anderhalf uur, maar met de fotostops etc. lopen we er iets langer over. Bij het eindpunt is het erg druk. Daar gaat de trein naar boven naar de gletsjer. Voordat we daar zijn is er weer een heerlijk terras waar we genieten van een ijsje. Vanaf het station is het ongeveer een half uur met de panorama trein naar het dalstation. De treinrein is erg mooi, maar met de gondel is mooier. Heerlijk wandeling. We hadden niet gedacht dat we het zo leuk zouden vinden. Voor herhaling vatbaar. Na de wandeltocht naar de camping ploffen we neer op ons eigen terras en genieten van een kop thee en ons boek.
 |
 |
 |
|---|
Verder richting Annecy.
Maandag 31 augustus. Spullen pakken, douchen, ontbijten en tegen 09.45 uur rijden we weg uit Grindelwald. We willen richting Annecy. Door Zwitserland is grotendeel autobaan, maar in Frankrijk wordt het een mooie provinciaalse weg. In Annecy willen we graag op de camperplaats staan omdat deze bijna midden in het centrum is en we dus vanavond de stad in kunnen. Helaas vol. Zo vol dat er mensen buiten de vakken staan. We rijden door naar de andere camperplaats in Annecy. Helaas opgeheven. Das jammer. Dan maar naar beneden richting camping onder aan het meer. De weg lang het meer is mooi en tegen 16.00 uur komen we aan op Camping La Nubliere waar we zelf een plaats mogen kiezen. Er is ruimte genoeg en we staan vlakbij de voorzieningen. Het is maar voor een nacht, dus het maakt ook niet zoveel uit. Het is een grote gezinscamping aan de onderzijde van het meer. Je loopt van de camping zo het -strand- op.
Op naar de Les Gorges du Verdon.
Dinsdag 1 september. Onrustig/warm geslapen. De temperatuur is hier al veel hoger dan in Zwitserland. Het dekbed kan er wel af en we gaan verder slapen onder de hoes. Na een douche en ontbijt, pakken we weer in en rijden na enige discussie richting Castellane. Dit is het begin/eind van Les Gorges du Verdon. Helaas snap onze Belgische dame van de Tom Tom niet helemaal wat de bedoeling is, dus na een aantal malen verkeerd gereden te zijn en een slechte nachtrust wordt de gezelligheid er niet beter op. Maar ja ook hier komt verandering in als we op de mooie route du Nice en Napoleon komen. Schitterende wegen. Heerlijk rustig en relax rijde we naar Castellane. Onderweg nemen we een frietje. Tegen 16.00 uur komen we aan, maar ook nu voorziet onze Belgische dame problemen. We kunnen onze camping niet vinden. Er zijn er zat hoor, maar we wilden juist deze vanwege de rust. Oke dan maar een keer een camperplaat. Deze ligt dus weer midden in het centrum en is niet vol. Het is onze eerste maal, dus even wennen. Het is een normale gratis parkeerplaats, maar als het voertuig hoger is dan een bepaalde hoogte moet er betaald worden en mag je de gehele nacht blijven staan, plus gebruik maken van de voorzieningen, zoals het chemische toilet legen, waren en het afval water. We liggen aan de rivier de Verdon. We lopen het gezellige centrum in en kopen iets lekkers bij de Boulangerie. De andere boodschappen hebben we gelukkig al onderweg gedaan bij Casino. Het is een gezellig Frans dorpje met een plein met daaraan diverse eetgelegenheden en souvenirshops. Vanavond eten we voor het eerst op een parkeerplaats. Het is weer eens wat anders.
 |
 |
 |
|---|
George du Verdon.
Woensdag 2 september. Goed slapen. Op de camperplaats is geen toilet of douche dus is een plons in het koude water van de rivier de enige oplossing. De rivier komt uit de bergen en is dus erg koud, maar kom op we zijn toch geen watjes. Fris is het in ieder geval wel. Op de camperplaats zijn de mensen al druk in de weer met het vullen van de watertank en het lozen van het vuile water. Na een ontbijtje op de parkeerplaats en wat water vullen/lozen rijden we rond 09.00 uur weg. We volgen de D952. Dit is de bovenzijde van de George du Verdon. Het is een geweldige mooie route met diverse uitzichtpunten. Halverwege slaan we af om de route Cretes te nemen. Deze is nog dichter langs de Verdon en dus ook nog mooier. De weg is heuvelachtig en heeft vele bochten. De weg omhoog is minder eng dan de weg naar beneden. De weg is soms best stijl en kronkelt met haarspeldbochten naar beneden. Het vergt wel wat van de remmen. Het is totaal ongeveer 50 km en zeer de moeite waard. Het is gelukkig niet zo druk, dus we kunnen overal stoppen en kijken waar we willen. Dit is in het hoogseizoen wel anders. We hebben gehoord dat je dan bumper aan bumper rijdt. Onderweg eten we wat en rijden dan door naar “camping Saint Jean” in Moustiers St Marie. Leuke ontvangst en we mogen zelf weer een plaatsje uitzoeken. We zetten de camper aan een klein riviertje aan de rand van de camping waar we uitzicht hebben op Moustiers St Marie wat tegen de berg aan gebouwd is. Geweldige plaats. Rustig genieten van het uitzicht. We nemen een lekkere borrel en pakken ons boek. In de avond is Moustiers St Marie mooi verlicht, dus genieten we nog even verder.
 |
 |
 |
|---|
Op naar de top.
Donderdag 3 september. We lopen er vanmorgen uit via de achteruitgang van de camping. Prima geregeld. Zo hoef je niet langs de drukke weg te lopen. We lopen via de camperplaats waar de campers in de volle zon staan te bakken. Wat zou onze Trogir het slecht hebben zo de hele dag in de volle zon. De camperplaats ziet er wel mooi uit en zit ook dicht tegen het centrum aan. Wij zijn toch wel erg blij met onze camping. Het is een hele klim naar het dorp, maar erg de moeite waard. Het is een gezellig sfeervol dorp met veel terrasjes en winkeltjes. Er is een pad naar boven naar de kerk (waar we tegen aan kijken vanaf de camping). Het pad is gemaakt van ronde stenen gelegd in het cement. Op de terugweg hebben we daar de nodige moeite mee omdat het echt glad is. De heenweg was geen probleem. Het uitzicht vanaf de kerk is geweldig. We zien vanaf hier zelfs het meer liggen. Het kerkje is klein en donker. We hebben respect voor de mensen die hier dagelijks of wekelijks omhoog moeten lopen voor de kerkdienst. Via de trappen glijden we weer naar beneden. Gelukkig zijn er trapleuningen waar we ons aan vast kunnen houden. Anders lig je waarschijnlijk zo op je kont. Beneden op een terras nemen we een lekker ijsje en via de bakker lopen we terug naar de camping, waar we ons verwennen met het stokbrood en heerlijk beleg. Heerlijk relaxed. Met een fles wijn op tafel glijden we de avond in.
Naar St Tropez.
Vrijdag 4 september. We ruimen weer rustig de boel op en gaan vandaag richting St Tropez. We zijn net op weg en zien in het Lake Du Verdon waterfietsen liggen. Dat lijkt ons leuk en niet veel later waterfietsen we de canyon in. We zijn er nu toch. Het is erg mooi en de jongen van de verhuur vertelde dat het eerste stuk ook het mooiste is. Er staat best een harde wind en terug moeten we flink trappen. Na gedane arbeid drinken we koffie en rijden rustig via een mooie weg naar het zuiden. We hebben twee campings uitgezocht. Helaas geldt voor de eerste de ACSI korting nog niet en dit scheelt de helft, dus nemen we de tweede. Camping Des Mures. Het is een grote camping met een deel van de plaatsen aan het strand en het andere gedeelte aan de overkant van de drukke weg. De kant aan het strand is echt overvol. Hier moet ook echt voor gereserveerd worden. De ander kant is lekker rustig. We zoek een plaatsje in de schaduw en dicht bij de voorzieningen. Het is nog vroeg, dus eten we eerst wat en vertrekken dan op de fiets richt Port Grimaud. Geweldig. We hadden er nog nooit van gehoord, maar is erg mooi. Het is een modern Venetie. De decadentie straalt er wel een beetje vanaf, maar toch erg leuk. Er loopt ook nogal wat plebs rond en dit is natuurlijk altijd leuk om te zien. We lopen rustig door de straatjes en tegen 19.00 uur fietsen we rustig terug naar de camping, waar we bij de supermarkt wat te eten kopen. Heerlijke dag.
 |
 |
 |
|---|
Met de fiets naar St Tropez.
Zaterdag 5 september. Na het ontbijt springen we op de fietsen en rijden richting St Tropez. Het is ontzettend druk en iedereen die met de auto komt wil een parkeerplaats zo dicht mogelijk bij het centrum. Dus is het dringen en toeteren. Met de fiets echter kunnen we eenvoudig in het centrum komen. Na een half uur fietsen, stallen we de fietsen voor de Gendarmerie. Dat moet veilig zijn. Achteraf blijkt de Gendarmerie een toeristische attractie te zijn uit de films van Louis de Funes. We kopen een kaart van St Tropez bij de VVV, welke aan de haven zit. We lopen een mooie route. Rustig bekijken we alle bezienswaardigheden. Het is natuurlijk erg druk langs de kade, maar verderop het aangenamer en is het minder druk en zeker niet minder leuk. St Tropez heeft natuurlijk de naam, en is best leuk, maar het is gewoon een gezellig Frans plaatsje aan de kust waar, grote gehuurde jachten liggen. Hier loopt aardig wat plebs en is het gehalte van silicone en opgevulde lippen erg hoog. Het is warm en we lopen via de route omhoog en kijken mooi uit over de stad. Na deze wandeling krijgen we honger en gaan op zoek naar wat lekkers. We lopen langs een boulangerie waar het druk is en waar allemaal lekkere dingen te koop zijn. We nemen een stuk chocoladetaart en Berry een broodje met tonijn. Heerlijk. Langs de promenade nemen we nog een lekker en vooral duur ijsje en genieten van al het moois wat loopt te paraderen langs de kade. Tegen 15.00 uur fietsen we rustig terug en lezen nog wat op in ons boek op een winderig strand. Het koelt snel af en gaan bij de camper zitten. We eten vanavond spaghetti.
 |
 |
 |
|---|
Cannes.
Zondag 6 september. Vandaag rijden we richting Cannes. De weg langs de kust is druk en heel erg mooi. In Frejus kijken we nog even of we kunnen herkennen waar we 17 jaar geleden gelogeerd hebben toen we met de motor waren. Het is allemaal veel drukker en voller, maar het hotel is er nog wel. De kust na Frejus is geweldig. Het rode gesteente van de bergen steekt mooi af tegen het blauw van de lucht en het water. Ongeveer 20 km voor Cannes stoppen we om te genieten van het uitzicht. We hebben zicht op Cannes en de baai rondom. Omstreeks half twee komen we aan op Camping Parc Bellevue de camping ligt een paar kilometer voor Cannes. De camping is ruim van opzet en achteraf gezien heel dicht bij het centrum van Cannes. We krijgen een mooie ruime plaats in de schaduw. Er is een mooi zwembad waar we heerlijk genieten van het frisse water en de zon. Het is best warm. Vanavond eten we de rest van de spaghetti van gisteren op en bakken er een paar heerlijk broodjes met chorizo en mozzarella bij uit de oven. Als toetje chocolade ijs en een heerlijk bak koffie/thee. Na een paar borrels gaan we slapen.
Op fiets naar Cannes.
Maandag 7 september. We staan in een gezellig pad met bijna allemaal Nederlanders. Na een leuk gesprek met twee zussen uit Noord Holland, fietsen we naar Cannes. Het weer is schitterend en via het strand fietsen we de stad in. Er is een grote beurs voor alles wat met watersport te maken heeft opgebouwd in de haven. We zetten de fietsen neer bij het leuk beschilderde politie bureau onder aan de burcht. We lopen een gezellig straatje omhoog en komen bij een grote winkelstraat waar een bak koffie nemen op het terras. We lopen daarna verder door het centrum van Cannes. Op de boulevard is veel te zien. Er zijn ook veel mensen die gezien willen worden. Het gehalte botox en silicone is weer erg hoog. Het grootste gedeelte van het strand behoort toe aan de grote hotels. Er is maar een klein stukje strand voor de bewoners zelf. Als je logeert in het beroemde Carlton Hotel mag je op een mooie houten steiger boven het water liggen. Je moet dan wel zij aan zij liggen. Het is warm en we eten wat op het luxe terras van de Mc Donalds. Hierna fietsen we via het strand weer terug naar onze camping en nemen een heerlijke duik in ons eigen zwembad. We eten vanavond pizza en een gehaktschotel. Na het eten kletsen we nog wat met onze buren. Het was weer een mooie dag.
 |
 |
 |
|---|
Lekker relaxen.
Dinsdag 8 september. De buren vertrekken vandaag richting Frejus en we zwaaien ze uit. Waar wij naar toe gaan hierna weten we nog niet. We doen vandaag rustig aan en gaan heerlijk bij het zwembad liggen. Berry test de WIFI bij het zwembad en het werkt. Even de website bijwerken. Na een rustige dag eten we vanavond aardappels, broccoli en zalm van de bakplaat. Als toetje hebben we nog chocolade Mouse en ijs met koekkruimels. Het is misschien niet zo goed voor de lijn maar wel erg lekker. Als het donker begint te worden springen we op de fietsen om nog een keer naar Cannes te fietsen. Het verlichte Cannes. Het is lang niet zo spectaculair als we hadden verwacht. Het is rustig en de meeste mensen zitten te eten in het oude gedeelte van Cannes. We fietsen ook nog een keer langs het Carlton Hotel en zien enkele zeer dure autos voor de deur staan. Een Morgan Aero 8 met een Russisch kenteken. Tja. Berry ziet Dustin Hofman uit een geblindeerde Mercedes stappen. We fietsen over de boulevard terug en stoppen bij de Walk of Fame. Na deze ervaring fietsen we heerlijk terug naar de camping. Het is een zwoele avond.
 |
 |
 |
|---|
Lang leve de Tom Tom.
Woensdag 9 september. Voordat we vandaag vertrekken even de camper mieren vrij maken. Er lopen er nogal wat hier op de camping en dus ook in onze camper. Vegen en dweilen en tegen elf uur rijden we weg. Het is bewolkt en dat blijft het waarschijnlijk vandaag ook. We willen richting Antibes, maar onze Belgische Tom Tom doet weer vreemd en dus besluiten we op het laatste moment om richting Grenoble te rijden. We hebben een mooie camping gezien waar we kunnen wandelen. We moeten richting Grasse, maar de navigatie laat ons maar een beetje dwalen. Uiteindelijk volgen we gewoon maar de borden. Ook in Grasse gaat het verkeerd met de Tom Tom ze wil ons door meest smalle en steile straatjes door het centrum laten rijden. Voor een normale auto zou het al moeilijk zijn laat staan met onze camper. Uiteindelijk maar weer de borden volgen. We rijden via route Napoleon richting Grenoble. Het is een prachtige route. Het weer klaart op en het wordt warm. De weg is heuvelachtig en we rijden niet harder dan gemiddeld 45/50 km per uur. Het wordt later en we krijgen trek. We stoppen bij frietkraam langs de weg. We bestellen twee friet en iets te drinken. Na drie kwartier hebben we nog niets en op het terras zitten nog meer mensen te knarsetanden. We besluiten om maar door te rijden en stoppen bij een supermarkt om wat lekkere dingen te kopen. Wij rijden weer verder en het wordt later. We zijn nog ongeveer dertig kilometer voor de camping. We moeten een brug over die zo lijkt het veel te smal is. De Tom Tom is een mooi apparaat maar je komt op de meest vreemde plaatsen terecht. We moeten over de brug maar beide kanten hebben niet meer dan vijf centimeter ruimte. Met veel pijn en moeite lukt het. Hierna moeten we een bergweg met hele scherpe haarspeldbochten nemen. De eerste drie gaan goed, maar dan wordt de weg toch nog smaller. Echt te smal voor de camper. We komen stil te staan in de bocht en daardoor verliest het linker voorwiel de grip op de weg. We kunnen niet vooruit, dus moeten we achteruit. Helaas hebben we daar ook niet echt veel ruimte voor. Berry legt een steen achter het wiel en we kijken even wat we moeten doen. We moeten terug. Gelukkig is er een inham waar we wel kunnen draaien als het wiel weer grip heeft. Voorzichtig iets naar achteren en dan na enige paniek krijgen we grip en kunnen we de inham inrijden. Achterwaarts terug en dan weer de weg op draaien. Wat een paniek allemaal. Gelukkig loopt het allemaal goed af. Nu weer de smalle brug over, de tweede keer gaat het beter en sneller. Vervolgens rijden we richting de camping. Het blijkt later dat de coordinaten van de camping niet kloppen zoals die in het campingboek staan. Na veel zoeken en omrijden komen we toch op de plek van bestemming aan. Het is een mooie camping. Camping De Savel ligt aan een groot meer. Het is kwart voor acht en bijna donker. De receptie gaat om acht uur dicht, dus we hebben geluk gehad. We hebben een mooie plaats met uitzicht op het meer. Berry heeft honger en gaat gelijk aan de slag. We eten kip curry met kokossaus. Een beetje Thais. Heerlijk. De camping is een oase van rust en voor de eerste keer kijken we tv. Al met al was het een hectische dag.
Passerelles du Drac.
Donderdag 10 september. Heerlijk rustig geslapen. Het valt ons nu pas op dat we op alle campings hiervoor geluid bij de camper hadden. Verkeerslawaai, maar meestal het geluid van stromende beekjes. Hier is het echt stil. De zon komt al over de bergen en schijnt over het Lac Monteynard. We halen brood op de camping, want we zijn door de afbakbroodjes heen. De zon staat al snel op ons terras en met dit uitzicht is het heerlijk genieten. Er liggen folders van wandeltochten bij de receptie. Een mooie wandeling om het meer heen met een overtocht lijkt ons leuk. We gaan dan eerst met de boot naar de overzijde van Lac Monteynard. De eigenaar gaat voor ons bellen of er nog plek is op de boot. Helaas vol. Gelukkig kunnen we toch een wandeling maken zodat we over de lange brug over het meer kunnen lopen. We lopen vanaf de camping 3,5 km naar de brug. Het is warm en we lopen lekker in de zon. We zien de brug en vragen ons af of we dit wel durven, maar niet zeuren wie a zegt moet ook b zeggen. De brug, Passerelles du Drac is 220 meter lang en hangt 45 meter boven het water oppervlak. De brug is vanaf augustus 2007 open en ziet er solide uit. Als we over de brug lopen voel je hem wel bewegen, maar het is niet eng. Het is echt schitterend aangelegd en spectaculair om eroverheen te lopen. Er is nog een tweede brug, maar die is 5 km verder. Her enige nadeel is dat we dezelfde weg terug moeten. Anders hadden we heen met de boot gegaan en dan terug gelopen. We kiezen om terug te lopen en half in de middag komen we op de camping terug waar we lekker brood met chorizo en mozzarella eten. Na enkele koppen thee wil Berry toch nog even zwemmen. Het is een klein zwembad gelegen naast het restaurant met uitzicht op het meer. We kopen een magnum en genieten op ons terras. Vanavond eten we een pasta en kijken boer zoekt vrouw. Ha ha.
 |
 |
 |
|---|
