Zuid Frankrijk met onze nieuwe camper.
Woensdag 23 maart. We hebben vijf weken vakantie en gaan in deze vakantie onze nieuwe camper eens goed uitproberen. Na dertien jaar hebben we afscheid genomen van onze trouwe Burstner en gaan een nieuw avontuur tegemoet. Gezien de weersverwachting, vertrekken we richting de Dordogne in Frankrijk. Het plan om naar Spanje te gaan is gezien het slechte weer daar, voorlopig geen optie. In Spanje is het al enige weken heel slecht weer. Het weer in midden Frankrijk ziet er goed uit en in de buurt van Normandie zelfs heel goed. En dat is nou net de plek waar we graag nog een keer naartoe willen, maar dan niet voor de landingsstranden maar meer voor de mooie dorpjes en badplaatsen.
We vertrekken rond half elf, nadat we afscheid hebben genomen van onze lieve buurtjes die weer zoals altijd op ons huisje passen.
Het is even wennen hoor, ons nieuwe huis op wielen. Maar daar zijn de komende weken uitermate geschikt voor. We rijden via Eindhoven, Antwerpen en Gent naar Lille. Het is opmerkelijk druk op de weg. Het laatste stuk van onze eerste reisdag rijden we binnendoor naar Port-le-Grand. We gaan op ‘Camping Chateau des Tilleuls’ staan voor een paar dagen. De camping ligt tussen Abbeville en Saint-Valery-sur-Somme. Onderweg maken we nog een korte stop in Saint Riquier, waar een zeer oude benedictijnenabdij met zijn klokkentoren hoog boven het vredige platteland uitkijkt. Het belfort met torentjes is door de Unesco uitgeroepen tot werelderfgoed. De gotische kerk staat heerlijk in het zonnetje te pronken. Hier maken we de eerste foto’s van onze vakantie.
Op de camping worden we zeer vriendelijks ontvangen en mogen we zelf een plekje uitzoeken. Het zijn mooie ruime plaatsen met een vrij nieuw sanitair gebouw. Alles is brandschoon.
Even nog genieten we van het zonnetje en bereiden we voor het eerst een heerlijke maaltijd op ons buitenkeukentje. Het is al laat en het wordt ook wat frisser, we gaan naar binnen.
Tot zover onze eerste dag. We duiken ons bed in.
Port-le-Grand … Op de fiets naar Abbeville.
Donderdag 24 maart. Heerlijk douchen, ontbijten in het zonnetje en dan op de fiets naar Abbeville.
We fietsen vanaf de camping over een prachtig fietspad langs ‘De Somme’ naar Abbeville. In Abbeville stoppen we eerst bij het ‘Office de Tourisme’, waar we een routekaart halen voor een stadswandeling.
Met de kaart in de hand zoeken we ons een weg door het grauwe centrum van Abbeville. De laat ‘Gotische Kerk’ en de ‘Jardin d’Emonville’ zijn voor ons de hoogtepunten van Abbeville. In de ‘Jardin D’Emonville’ zoeken we een plekje onder een schitterende, in de bloei staande, Magnolia. Alleen al de heerlijke geur is een lust. We eten een broodje en drinken een kop koffie. Er heerst een gezellige drukte in het park, waar het voor vele een ontsnapping is uit de drukke grauwe stad. Het park is prachtig aangelegd en wordt goed onderhouden. Mannen van de gemeente-dienst zijn druk in de weer.
Na de picknick fietsen we rustig terug naar de camping. Om eerlijk te zijn viel Abbeville een beetje tegen. De fietstocht naar de stad toe was mooier dan de stad zelf. De zon nodigt ons uit om buiten te koken en te eten en dat is precies wat we willen. Heerlijk.
Port-le-Grand … Op de fiets naar Saint Valery sur Somme.
Vrijdag 25 maart. Wat boffen we met het weer zo vroeg in het seizoen. Vandaag weer met de fiets langs het kanaal, maar nu de andere kant op. Heel rustig autovrij fietsen we met de wind in de rug naar Saint Valery sur Somme. Saint Valery sur Somme ligt aan een baai, verbonden met de zee, dus tweemaal per etmaal heb je eb en vloed. Het is nu eb en de baai is zo goed als droog gevallen. Je kunt nu de zandbanken goed zien liggen. Nadat we de fietsen gestald hebben vlakbij het informatie centrum halen we eerst een platte grond. St Valery is een echt oud vissersdorpje met een hoog Bretagne gehalte. Het ziet er erg vredig uit. In de zomer rijdt er een oude stoomtrein doorheen en dat geeft het dorpje nog meer allure. St Valery heeft een moderne benedenstad, gericht op toerisme en een oudere bovenstad.
We beginnen onze wandeling over de boulevard die de benedenstad scheid van de baai. Langs de boulevard staan vele statige veelal houten panden in Engelse stijl. We zien een oud mannetje op zoek op de zandbanken naar mosselen, ondanks dat dit streng verboden is. De mosselen hier in Frankrijk zijn anders dan wij die kennen in Nederland, ze zijn kleiner en veel geler van kleur. Aan het einde van de baai klimmen we een stijle trap omhoog en bereiken de bovenstad.
De Eglise Sant-Martin en de Chapelle de Marins zijn enkele van de bezienswaardigheden waar we langs lopen.
Het uitzicht op de baai vanaf hierboven, met aan de andere kant Le Crotoy is geweldig.
De route leidt ons door de, prachtige met vele bloemen uitgedoste, Rue de Fleuri. In de zomer moet dit het hoogtepunt zijn van St Valery. De vele kruiden die er ook tussen staan geven de bloemenzee een extra dimensie. De winkelstraat in de benedenstad is nagenoeg uitgestorven. We moeten nog wennen aan de winkelsluiting tussen de middag.
De terrassen zitten wel vol want hier wordt veel tussen de middag zeer uitgebreid gegetenen.
Tegen de wind in fietsen we terug naar de camping, zetten de stoeltjes in het zonnetje en genieten van de rust.
Port-le-Grand … Met de fiets naar Le Crotoy
Zaterdag 26 maart. Na een perfecte nachtrust op onze nieuwe bedden gaan we er weer voor. Vandaag naar Le Crotoy. We nemen niet de route over de grote weg want dat vinden wij toch wel gevaarlijk en veel minder relaxed. Tja, dan moeten we wel een kilometer of zes omfietsen. Ach het is mooi weer dus dat is geen probleem. Vanaf Saint Valery sur Somme fietsen we eerst om de (droge) baai heen. We fietsen onder een tunneltje door en zien Le Crotoy in de verte liggen. Wat een schitterend uitzicht. Over een brede dijk fietsen we verder. Het fietspad ligt tussen de droog gevallen baai en de zee in, werkelijk schitterend. Net voor we Le Crotoy bereiken komen we langs een camperplaats, die werkelijk bommetje vol staat. Ik denk dat er een kleine twee-honderd staan. En bijna allemaal Fransen die, denken wij, een weekendje op pad zijn. Om eerlijk te zijn, het ziet er niet bepaald gezellig uit, zo hutje mutje op elkaar. Het is overal al behoorlijk druk, ondanks dat wij denken dat we vroeg in het seizoen zijn. Omdat er de middag wordt er uitgebreid warm wordt gegeten in Frankrijk staan er rijen met mensen te wachten voor een plekje op het terras. Echt bizar. En bijna allemaal hebben ze een pannetje mosselen op tafel staan. Voor ons is het gewoon een broodje en koffie uit de thermosfles. We stallen de fietsen aan de haven bij de visafslag en wandelen door Le Crotoy. Het is een echte statige badplaats, met de mooie Saint Pierre kerk, waar vissers herdacht worden die hun leven hebben gegeven op zee. Wandelend door de stad zie je de overblijfselen van de oude wallen van het fort van de twaalfde eeuw en de vele villa’s uit de negentiende en twintigste eeuw, zoals die van Jules Verne. Verder zijn er veel restaurants en hotels. Op het strand zoeken we plekje uit de wind en in het zonnetje, we dromen even weg. Mensen die hun hond uitlaten en jonge stelletjes die staan te kussen in de branding. Iedereen heeft zo zijn eigen reden voor een strandwandeling. Ook trekt Le Crotoy veel bezoekers, aangetrokken door de natuurlijke charme van de stad en haar unieke architectuur.
Terug op onze groene, ruime camping maken we een heerlijke maaltijd en genieten we van de ondergaande zon.
Port-le-Grand … Rustdag op de camping
Zondag 27 maart. Het wordt vandaag een mooie dag met veel zon en daarom besluiten we een rustdagje te nemen. Gewoon lekker een beetje rommelen in onze camper. Een wasje doen, relaxen, een beetje lezen en op zijn tijd een hapje en een drankje. Dit is vakantie. En tussendoor kijken we met één oog naar onze prachtige nieuwe camper en zien Max Verstappen de tweede race van dit seizoen winnen. Mooie dag.
Camping Chateau des Tilleuls is een ruime camping. Grote plaatsen, en van alle gemakken voorzien. De gratis wifi is uitstekend. Een mooie camping om deze omgeving te ontdekken.
Port-le-Grand … Dieppe
Maandag 28 maart. Na een paar mooie dagen in ‘La Baie de Somme’ gaan we verder. Op ons gemak pakken we de spullen in en rijden we richting Dieppe. We willen nu eindelijk eens de krijtrotsen zien. De krijtrotsen zijn in deze omgeving een ware toeristische attractie. En dat willen we niet missen nu we er toch zijn. Het is een rit van ongeveer zestig kilometer, onderweg stoppen we eerst nog in Ault. In dit dorpje beginnen de krijtrotsen. De camper parkeren we midden in het centrum. Een oudere Franse dame die ons heeft zien aankomen verwelkomt ons met een mooie knal gele tulp. Wat zijn die Franse toch aardige mensen. Wilma probeert in haar beste school Frans de dame te bedanken en uit te leggen hoe mooi het hier is. Na deze korte conversatie met handen en voeten maken we een wandeling door Ault. Ault is een badplaats uit het begin van de twintigste eeuw uit de periode dat badplaatsen alleen voor de welgestelden te bereiken waren. Het oude cachet is er weliswaar vergaan maar nog steeds voelbaar. Eindelijk zien we de krijtrotsen in hun volle glorie. Het is zeer indrukwekkend. De kust bij Ault staat bekend als één van de mooiste en schoonste van Frankrijk. De oude vuurtoren van Ault is het eindpunt van onze wandeling. Daar eten we een broodje en drinken een kop koffie. Maar vooral genieten we van het prachtige uitzicht. Het is jammer dat het wat mistig wordt maar eigenlijk maakt dat het nog mysterieuzer. We rijden verder naar Dieppe.
De camping die wij uitgezocht hadden om een nachtje te gaan staan blijkt nog niet open te zijn. Een foutje in het ACSI boek aldus een dame die ons aanspreekt. Wat nu! Na wat heen en weer gemor besluiten om op een camperplaats te gaan staan. Dat is iets wat we niet vaak doen. De camperplaats ligt midden in Dieppe. Na een korte rit bereiken we de camperplaats die vlak naast de haven blijkt te liggen. Het is er gelukkig heel rustig. De cp is een nette plek met alle voorzieningen die je als camperaar nodig hebt. Voor ons is het nog wel een beetje zoeken allemaal. We pakken de stoeltjes en genieten van het zonnetje.
Aan het eind van de middag lopen we het centrum in van Dieppe. Dieppe is de badplaats waar al eeuwenlang inwoners uit Parijs vakantie komen vieren om de drukte van de stad te ontvluchten.
Ongeveer 200 jaar geleden werd Dieppe de eerste badplaats van Frankrijk. De geweldige promenade aan zee herinnert nog aan die tijd. We wandelen langs het kasteel en over de boulevard en komen zo in het oude historische hart van de stad. We bezoeken de Église Saint-Jacques. Vanaf 1195 zijn ze al aan het bouwen aan deze kerk, omdat de eerdere constructie door een brand verloren is gegaan. De Saint-Jacques kerk is in de loop der eeuwen verschillende keren vernieuwd.We struinen door het oude centrum en verlaten de stad door de stadspoort van de westelijke haven Les Tourelles, de enige van de zes stadspoorten die over is van de 14e eeuwse ommuring. Dieppe heeft niet ons hart gestolen
Dieppe … Châteauroux
Dinsdag 29 maart. Met een nieuwe ervaring rijker worden we wakker op de camperplaats in Dieppe. Deze camperplaats wordt ook veel gebruikt door mensen die van hier met de ferry naar Engeland vertrekken. We maken een ontbijtje, betalen netjes bij de automaat, legen de afvalwater tank en sturen de camper richting Rouen. Het leven in onze nieuwe camper begint ons aardig te bevallen, ook het rijden is een feestje. De camper zweeft over de weg. Via de N154 rijden we zuidwaarts. Rouen, Chartres en Orleans glijden achter ons weg. Dit gedeelte van Frankrijk is qua omgeving niet heel spectaculair. We willen proberen zo min mogelijk over de tolwegen te rijden. In Châteauroux hebben we een camping uitgezocht in de hoop dat die wel geopend is. Het laatste stuk rijden we over de A20 en dat schiet lekker op. Hier vandaan is het ook maar een paar honderd kilometer naar de Dordogne. Het is droog gebleven vandaag en er komt zelfs een flauw zonnetje door. Onderweg stoppen om boodschappen te doen en rond 17.00 uur bereiken we Camping ‘Le Rochat-Belle Isla’ in Châteauroux, die inderdaad open is. Een zeer vriendelijke dame vertelt ons dat we overal mogen gaan staan en wenst ons een prettig verblijf. Na het eten kijken we een leuke film en duiken we op tijd ons heerlijke bedje in. Slapen is geweldig in deze camper met de twee lengte bedden.
Châteauroux … Stadswandeling
Woensdag 30 maart. Na de film van gisterenavond hebben inderdaad heerlijk geslapen. Helaas is er geen zon, maar ook zeker geen regen. Na een superdouche in een helaas wat smoezig sanitair gebouw (erg jammer) wandelen we Châteauroux in. We verbazen ons, wat een mooi, gezellig en toch rustig centrum. We kunnen ons voorstellen hoe dit is op een mooie warme zonnige zomerdag. Vanaf de camping hebben we een wandelroute mee genomen die ons door het oude centrum leidt. De route gaat kris kras door Châteauroux. De stad wordt doorkruist door de rivier de Indre.
We genieten we van de mooie architectuur, en ontdekken haar erfgoed. De Saint-Martinpoort, overblijfsel van de vroegere versterkingen en de middeleeuwse straatjes zoals de Rue de la Vieille Prison en de Rue Grande. Je waant je in vervlogen tijden. Op veel plaatsen in de stad wordt dit duidelijk gemaakt op borden met prachtige foto’s. De stad heeft ook veel geld gestoken in het aanleggen van een enorme prachtig gekleurde bloemenperken. Ook het park tussen de camping en het centrum is erg mooi. Gemeentewerkers zijn bezig om de winkelstraten opnieuw te bestraten en er worden nieuwe bomen geplant. Het ziet er al met al heel mooi uit. Dit hadden we niet verwacht. Na de wandeling, met lunch op een bankje bij Chateau Balsan, lopen we halverwege de middag via het park terug naar de camping.
Het begint wat te spetteren. Maar eenmaal in de camper hebben we snel onze draai gevonden. Een lekker bakje thee en de routekaarten komen op tafel. Morgen willen we naar Sarlat la Caneda rijden. De avond vullen we met het eten van pizza en een lekkere salade met een goed glas wijn. Na de afwas komt voor het eerst Rummikub op tafel.
Châteauroux … Vezac
Donderdag 31 maart. Vannacht heeft het flink geregend. Het leven in onze nieuwe camper begint steeds beter te bevallen. Alles heeft een plekje gekregen maar af en toe lopen we tegen iets aan waarvan we denken dat kan anders. En zo ontstaat ons droomhuis op wielen. Na een turbodouche en een ontbijtje pakken we de boel in en zoeken de A20 op. Camping Le Rochat-Belle Isla is een ideale doorreis-camping. Je zit acht minuten af van de snelweg. Het is rustig op de weg, maar de bewolking en de lichte regen, (zijn we niet meer gewend) geven een triest gevoel. Het weer in Zuid Frankrijk ziet er gelukkig beter uit. Na de stop in de Dordogne moeten we maar snel afzakken. Als we ter hoogte rijden van Limoges moet de zonneklep naar beneden, dat is een goed teken. Heerlijk. De A20 is een tolvrije vierbaans snelweg die prima te rijden is. We nemen afslag 51 en rijden via de D704 naar Vezac. Het is een prachtige heuvelachtige route, we passeren typerende Franse dorpjes. Ook komen we door Sarlat la Canéda één van de mooiste dorpjes van Frankrijk. Camping La Plage is een drie sterren camping aan ‘De Dordogne’ en daar willen we de komende twee nachten gaan staan. Bij de receptie worden snel en netjes geholpen, we mogen zelf een plaatsje uitzoeken. Dat wordt dus met de neus naar het water. Inmiddels schijnt de zon en trekken we onze wandelschoenen aan en wandelen naar La Roque Gageac. Aan de voet van de kalkwand liggen kleine huisjes met hele kleine tuintjes vol exotische planten. We kuieren er wat rond en lopen achter de huizen langs over een smal pad met een enorm mooi uitzicht. We zien vijgenbomen, Japanse mispels en oleanders. Het ruikt er heerlijk. De weersomstandigheden zijn ideaal voor deze planten en de andere exoten, pal op het zuiden en geen wind. We zien aan het aantal winkeltjes dat het hier aardig toeristisch kan zijn.
We eten vanavond lasagne, quiche en gewokte courgette. En een glas Cotes du Rhône.
En weer win ik met Rummikub.
Vezac … Wandelen naar Castelnaud la Chapelle
Vrijdag 1 april. Vannacht hebben we nachtvorst gehad, het moet niet gekker worden. Op het nieuws horen we berichten over sneeuwval in Nederland. Zitten we hier toch nog niet zo heel slecht. En wat is een goeie warme douche dan een feestje. Kunnen we in de camper meteen onze kachel uittesten en ik kan alleen maar zeggen: de kachel werkt heel goed. De ligging van de camping is ideaal om veel mooie dorpjes in de omgeving te bezoeken, zelfs wandelend. Vandaag wandelen we naar Castelnaud la Chapelle. Het is nog wel wat fris maar we zijn goed aangekleed en hebben er zin in. Vanaf de camping loopt een pad naar een brug over de Dordogne waar we het water over gaan. Als we bij Castelnaud la Chapelle aankomen kopen we eerst bij de plaatselijke patisserie twee lekkere koeken voor straks bij de koffie.
Al van verre is Chateau van Castelnaud te zien. Het enorme kasteel domineert de vallei van de Dordogne en kijkt uit op het Chateau van Beynac dat iets verder aan de andere kant van de rivier ligt. Het Chateau is gebouwd op een rotsachtige uitloper en biedt een prachtig panorama over de Dordogne vallei. Het is een hele klim naar het Chateau, het pad er naartoe is schitterend. Veel mooie rustieke huizen kleven tegen de bergwand en sieren de wandeling. Halverwege de route, bij een begraafplaats en een heel klein pittoresk kerkje, drinken we koffie en verorberen onze “Gâteau aux raisins secs”. Wij noemen dat in Nederland gewoon een rozijnenkoek. We genieten volop van het moois om ons heen. Het uitzicht vanaf het Chateau over het dal van de Dordogne is oogverblindend. Dit is wat Frankrijk zo bijzonder en uniek maakt. Ook Castelnaud mag van ons op de lijst van “Plus Beaux Villages du France”. We wandelen rustig terug naar de camping, en dan te bedenken dat er hier in het dal van de Dordogne nog veel meer van deze schitterende dorpjes zijn. Gezien het weer ga ik vanavond een zuurkool-schotel maken.
Morgen trekken we weer verder, we willen de zon en warmte.
Vezac. … Narbonne
Zaterdag 2 april. Camping La Plage is een ideale en schitterende camping om deze omgeving en zijn pittoreske dorpjes in de Dordogne te verkennen. Vriendelijke receptie en een zeer net sanitair gebouw. Het is erg jammer dat het momenteel zo koud is. Anders waren we zeker langer gebleven hier. Er valt nog veel te ontdekken in deze omgeving. We verlaten de camping en rijden binnendoor naar de D820 een tolvrije autoweg die hier doorloopt tot Toulouse. Het binnendoor rijden bevalt ons prima, je ziet veel meer van de omgeving, alleen is de rijtijd wat langer. Ook is het makkelijk om te tanken en te stoppen voor boodschappen. En natuurlijk zijn de brandstofprijzen, die nu de pan uitspringen, lager dan langs de snelweg. Het verschil loopt op tot wel 35 eurocent per liter diesel. En we hebben de tijd. Als we door wat hogere gebieden rijden hebben we zelfs nog wat sneeuw. Het weer is nog steeds erg van slag, in Nederland wordt er dit weekend geschaatst op natuurijs! Ons doel voor vandaag is een camping te bereiken aan de kust in de buurt van Narbonne. Het blijft geweldig die vrijheid die je hebt met een camper. Aan het einde van de middag komen we aan op Camping Soleil d’Oc. Het laatste gedeelte van de route van Toulouse naar Narbonne is een schitterend stuk over de D6113. We komen langs Carcassonne en denken terug aan de reis die we enkele jaren geleden hebben gemaakt en toen deze plek uitgebreid bezocht hebben. De citadel en het Canal du Midi dat door de stad loopt behoren beide tot het Unesco werelderfgoed. Het is heel indrukwekkend. Het wisselvallige weer waar we de dag mee begonnen maakt plaats voor een strak blauwe hemel met een dun zonnetje, als we de kust naderen. Er staat nog wel een stevige wind. We zoeken een mooi plekje voor de camper en zetten hem met de kont in de wind. De camping voelt goed, een mooie plaats, prima sanitair en voorzieningen. Ook de ligging aan de kust geeft een bijzonder gevoel. Na het eten lopen we naar de zee, waar de frisse zeebries om ons heen blaast. Het was een mooie dag.
Narbonne … Wandelen naar Narbonne Plage
Zondag 3 april. Heerlijk geslapen na de strandwandeling van gisteravond, we worden pas om tien uur wakker. Maar het is zondag en dan mag dat. Vandaag maken we een wandeling naar het haventje van Pleine-Vue-sur-Mer. Vanaf de camping lopen we eerst langs het strand en dan via een mooie route door het achterland terug. De boulevard van Narbonne Plage is zo goed als uitgestorven, eigenlijk is het een grote strook asfalt met enkele barretjes en een supermarkt. Volgens ons staan hier heel veel zomerhuisjes van buitenlanders. Grote rolluiken en houten platen moeten de huisjes beschermen tegen de weersinvloeden. Dat maakt het aangezicht van de boulevard er niet mooier op. Achter een muurtje, uit de wind genieten we van de zon en het zicht op de Middellandse zee. We lopen verder naar de haven maar ook die ligt er troosteloos bij. Wel vinden we een plekje om ons broodje op te eten en een kop koffie te drinken. Dat maakt veel goed.
We besluiten om dit stuk zo snel mogelijk achter ons te laten en door het achterland terug te lopen. En dat is een goede beslissing wat een prachtig gebied is dit zeg. Met behulp van onze navigatie app vinden we een pad dat door de bergen slingert en uiteindelijk uitkomt net achter onze camping. Het is af en toe flink klimmen en dan weer heel voorzichtig afdalen. Heerlijke zondagmiddag wandeling waar we volop van genieten. In de vele wijngaarden die we tegen komen beginnen langzaam de nieuwe knoppen in de bloei te komen. Het voorjaar komt eraan. De druivenstruiken die hier staan zijn allemaal eigendom van Chateau Rouquette. Het gebied waar we nu lopen is het Massif de la Clape. Als we langs Chateau Rouquette lopen kunnen we de verleiding niet weerstaan en bezoeken we de wijnkelder. Op een zeer professionele uitziende wijze proef ik een paar wijnen. Uiteindelijk gaan we terug naar de camping met een eenvoudige goed op de tong liggende Vin de Table. En zo komt er een mooi eind aan een prachtige wandeling. Vanavond eten we een pasta met daarbij een heerlijke wijn uit de regio.
Op de fiets naar Gruissan
Maandag 4 april. De zon schijnt uitbundig en ondanks de straffe wind fietsen we naar Gruissan een oud vissersdorpje. De fietspaden zijn hier echt top. Misschien niet zo strak als bij ons maar zeker zo mooi en niet langs de drukke weg. Alhoewel ik moet zeggen dat de automobilisten hier wel veel meer rekening houden met fietsers en voetgangers dan bij ons. Kunnen wij nog wat van leren. Het fietspad gaat om het centrum van Gruissan heen. De fietsen stallen we bij een heel bijzonder kerkje onder aan de burcht. Het kerkje heeft binnen een heel ander interieur dan de meeste kerkjes. Het plafond is van hout en de kleuren die gebruikt zijn, zijn ook bijzonder. We steken een kaarsje aan en klimmen omhoog naar de ruïne van de oude 13e-eeuwse Barbarossa-toren. Het uitzicht is erg mooi en we gaan uit de wind zitten voor een lekkere picknick. Wat hebben we het slecht. Behalve het dorpje met zijn karakteristieke straatjes, heeft het plaatsje Gruissan ook twee jachthavens. We lopen door het leuke dorpje en op dorpsplein bij een patisserie stoppen we even. Met de neus tegen de vitrine maken we een keus. We kopen een paar lekkere koeken en een stuk, veel te zoete, merengue voor straks bij de koffie. Heerlijk.
Op de terugweg doen we wat boodschappen en terug op de camping nestelen we ons in het zonnetje voor de camper.
Narbonne op de fiets
Dinsdag 5 april. Eigenlijk wilden we een rustdag nemen, maar we pakken toch de fietsen en via een mooie fietsroute langs het Canal de la Robine fietsen we naar Narbonne. Het is ongeveer 22 kilometer vanaf de camping. Na ander half uur fietsen zien we in de verte de torens van de Saint-Just en Saint-Pasteur Kathedraal verschijnen. Het kanaal dat wij volgen loopt midden door het centrum van Narbonne, ideaal navigatiepunt dus. Narbonne is schoon en heel mooi. Dat is de eerste indruk. Narbonne staat bekend als de eerste nederzetting die de Romeinen buiten Italië hebben gesticht. Vooral de mooie hekwerken aan de balkonnetjes zijn schitterend. Ook het plein ‘Via Domitia’ met het majestueuze Hotel-de-Ville is schitterend. In het midden van het plein zijn overblijfselen te bewonderen van de ‘Via Domitia’, de oude Romeinse weg. Ook is er een archeologisch museum, en het paleis van de Aartsbisschop. Dit paleis heeft een donjon die uitkijkt over de hele stad. We halen een stadsplattegrond en lopen op zorgvuldige wijze een mooie historische route door Narbonne. Onderweg maken we af en toe de vergelijking met Parijs. We verbazen ons zeer over de pracht van de oude Romeinse-stad. Mocht je een kijkje willen nemen in de markthallen ‘Les Halles’ zorg dan wel dat je er vroeg bij bent, wij waren helaas te laat.
Op onze route door de stad komen we langs ‘Het Romeinse Horreur’ de enige graanschuur ter wereld uit de oudheid die bewaard is gebleven.
Mocht je twijfelen om een bezoek te brengen aan Narbonne tijdens je vakantie aan de Middellandse Zee, sla deze mooie stad niet over. Het is meer dan de moeite waard.
Na al dit moois gaan we met de wind in de rug terug terug naar onze camping.
Vanavond na de lasagne en pizza kijken we een zoetsappige film. Het was weer een heerlijk dagje.
Narbonne … Argelès sur Mer
Woensdag 6 april. Na wat wikken en wegen besluiten we om vandaag een kleine honderd kilometer af te zakken naar het zuiden. De weersverwachting voor de komende dagen is daar veel beter. Dus daar moeten we zijn. Als we de camper ingepakt hebben rijden we via de D900 rijden we eerste naar Perpignan, een mooie rustige tolvrije weg. Het is een route die dwars door een prachtige waterrijke natuur loopt. Ik doe een poging om de flamingo’s te tellen die gezellig met elkaar in het ‘Étang de Leucate’ pootje staan te baden. Enkelen doen dat zelfs op één poot!
Als we Perpignan voorbij zijn rijden we de Pyrénées-Orientales binnen, een nieuw gebied met een rijke historie. Van de kruistochten tegen de Katharen tot de conflicten in het grensgebied tussen Frankrijk en Spanje. Het is dan ook geen verrassing dat de vele bezienswaardigheden in deze streek te maken hebben met deze gebeurtenissen uit het verleden. Zo zijn er in dit gebied ook vele forten te vinden. Wat je echt niet mag missen in deze regio is de abdij van Saint-Martin-du-Canigou, een mooi voorbeeld van de Romaanse bouwstijl, die je hier veel tegen komt. Waar het ook niet aan ontbreekt zijn de ‘Wijnhuizen en Wijngaarden. In dit gebied worden uitstekende wijnen gemaakt. De route is schitterend vooral het laatste stuk over de D914 naar Argelès sur Mer. Tijdens de lichte afdaling zien we de Middellandse zee al liggen. Ondanks dat we al een tijdje aan reizen zijn geeft dit uitzicht toch een heel fijn gevoel. Bij aankomst op Camping Europe worden we aller vriendelijks ontvangen en mogen weer zelf een plekje uitzoeken. Het sanitair ziet er erg schoon uit en de plekken zijn mooi groen. Er hangt een prima sfeer en de mensen zijn zeer spraakzaam. We lopen als we geïnstalleerd zijn, eerst naar het strand, wat verrassend dichtbij ligt. Op de boulevard nemen we natuurlijk een ijsje en merken op dat de prijzen hier beduidend hoger liggen dan we tot nu toe gewend zijn.
Argelès sur Mer … Op de fiets naar Collioure
Donderdag 7 april. We boffen, de zon schijnt volop en het beloofd een stralende dag te worden. Onder een strak blauwe hemel fietsen we naar Collioure. Collioure moet volgens veel reisboekjes een erg mooi plaatsje zijn. We willen met de fiets langs de kust maar dat brengt wel de nodige obstakels met zich mee. Halverwege moeten we opgeven en toch de grote weg pakken. Gelukkig zijn hier fietsstroken aangebracht die aardig breed zijn, het is heel goed te doen. Er zitten wel een paar flinke berg-etappes in maar die nemen we met twee vingers in de neus. Het uitzicht op de Middellandse Zee maakt heel veel goed. In Collioure is het een gezellige drukte. We stallen de fietsen en wandelen naar de waterzijde. De huizen in Collioure hebben veel vrolijke kleuren en daardoor krijgt dit dorpje een kleurrijke uitstraling. Op de terrasjes zitten veel toeristen te genieten van deze populaire badplaats. Vanwege haar ligging aan de Middellandse Zee en het heerlijke klimaat, trekt Collioure jaarlijks vele zonaanbidders aan. Collioure is echter meer dan slechts een populaire badplaats. Het kasteel in het midden van het plaatsje, voorheen het grote zomerpaleis van de koningen van Mallorca, is tegenwoordig geopend voor toeristen. De kleurrijke oude binnenstad van Collioure vinden wij geweldig, met de vele galeries met mooiste kunst. Kleurrijke schilderijen vrolijken het straatbeeld op. Een lust voor het oog. We slenteren door de nauwe straatjes en komen weer uit op het strand. Mensen liggen op matjes te zonnen, kinderen zijn aan het vliegeren en een groep Spaanse scholieren die op excursie zijn zingen onder begeleiding van een man met gitaar leuke liederen. Wat een sfeertje.
Het uitzicht over de baai is indrukwekkend. Natuurlijk is er ook een mooie kerk, maar de meeste toeristen komen voor de terrassen en de winkeltjes.
Op het plein voor de burcht is een competitie gaande tussen oude mannen die Petanque spelen, wat wij kennen als Jeu de Boules. Wat zijn ze fanatiek. Op een muurtje slaan we dit tafereel gaande, wat een genot is om te zien. De vuurtoren van Collioure staat helaas in de steigers, maar de foto’s zijn er niet minder om. Kortom, Collioure is een leuke badplaats.
De terugweg op de fiets is een winstpakker, bergafwaarts suizen we naar de camping.
Vanavond eten we lekker spaghetti met een traditionele tomaten saus.
Argelès sur Mer … Dagje camping
Vrijdag 8 april. Vandaag maken we er een rustig dagje van. Gezellig kletsen met de buurtjes, die net een georganiseerde reis achter de rug hebben. Ze zijn met een groep langs de oost-kust van Spanje gereisd en het is leuk om hun bevindingen te horen. Je steekt er altijd iets van op. Als we aan groepsreizen denken, denken we natuurlijk aan het programma ‘We zijn er bijna’. Wij geven tot nu toe de voorkeur aan solo reizen. Maar wie weet? Samen drinken we een bakje koffie en vertellen onze belevenissen. De camping straalt veel rust uit en daar genieten we volop van. Naast ons staat ook een jong stel met hun camper. Al pratende komen we er achter dat zij huis en haard hebben verkocht en de wijde wereld willen intrekken. Ja, je bent jong en je wilt wat.
Aan het eind van de middag wandelen we naar het centrum van Argelès sur Mer. Vandaag de dag is dit plaatsje een ideale vakantiebestemming voor iedereen die graag zijn vakantie doorbrengt aan de kust van de Middellandse Zee. De prachtige zandstranden en de prachtige blauwe zee zijn een lust voor het oog. Argelès sur Mer is dan ook een druk bezochte badplaats. Ook cultuurliefhebbers komen hier aan hun trekken. Het oude stadscentrum, met haar prachtige straatjes en gebouwen is de moeite waard om te bezoeken. Vanaf het terras van het nieuwe Belgische-bier-café heb je een prima uitzicht op de grote jachthaven, waar altijd wat te zien valt.
Argelès sur Mer … Elne met de fiets
Zaterdag 9 april. Het zou vandaag qua weer een mindere dag worden, maar de zon komt toch lekker door. Wel staat er een harde noorder wind, waardoor het fris aan doet. We fietsen naar het dorpje Elne. Elne ligt een stuk landinwaarts. Via de groene fietspaden, ‘Voie de Verde’, is het een prachtige route en zien we een mooi gedeelte van het binnenland. Soms houdt het fietspad in één keer op en moet je zoeken hoe het verder gaat. Gelukkig hebben we daar een perfecte App voor: Maps Me. Dan komt het altijd goed. In de verte zien we het dorpje al liggen. De torens van de Kathedraal steken mooi af tegen de blauwe hemel. Elne is geheel ommuurd. Het ziet er nu al prachtig uit. We fietsen naar de toeristen-info, die helaas gesloten is. Gelukkig staat er een groot bord met daarop een kaart van het historische centrum zodat we een aardige indruk krijgen. Ook zien we later borden van de wandelroute in het dorp. Helemaal super. Ook dit is weer een verrassend plaatsje met een mooie grote Kathedraal, waar jongelui aan het inzingen zijn voor een aanstaand huwelijk. Vanuit het hele dorp komen mensen op het gezang af. Op de trap van de Kathedraal drinken we koffie en eten een broodje. We maken de wandeling af en verbazen ons over hoe bijzonder Elne is. Het dorpje is nog wat verlaten, maar je kunt zien dat als alle terrassen open zijn het hier erg sfeervol kan zijn.
Na dit leuke bezoekje fietsen we met de wind in de rug, terug naar de camping. Onderweg trakteren we ons op een heerlijk ijsje.
Argelès sur Mer … Sorede
Zondag 10 april. De dag begint onstuimig, het waait zelfs zo hard dat we de stoelen en tafel moeten opbergen in de camper. Binnen ontbijten dus. Langzaam gaat de wind liggen en kunnen we weer op pad. Via de ‘Voie de Verde’ de groene fietsroute gaan we ditmaal naar Sorede.
Mooie bomen en enorme velden met Tijm en Rozemarijn wisselen elkaar af. En weer genieten we van deze omgeving. In Sorede is de enige, nog actieve, fabriek waar houten zwepen worden gemaakt. Deze zwepen worden gemaakt van de Micocoulier een boomsoort die hier lokaal groeit. Deze boom staat ook in het wapen van Sorede. Niet alleen de pijnbomen, olijfboomgaarden en lavendelstruiken bepalen hier het landschap maar ook het geweldige uitzicht op de besneeuwde toppen van de Pyreneeën. Het dorpje is uitgestorven. Alleen op het kleine dorpsplein is enige beweging. Op een terrasje zitten een paar toeristen een drankje te doen. De kerk op het pleintje trekt nog de meeste aandacht, waar vele Catalaanse vlaggen wapperen. Het is de charme en authenticiteit van een Catalaans dorp die hier behouden blijft.
Argelès sur Mer … Maussane les Alpilles
Maandag 11 april. Het plan om verder te reizen naar Spanje lijkt ons gezien de weersverwachtingen geen goed idee. Later zal ook blijken dat we juiste keuze hebben gemaakt.
We kiezen ervoor om richting Nimes te rijden. Daar ziet het weer er goed uit.
We verlaten Argelès via de D914 en rijden tolvrij naar Montpellier. Daar gaan we een prachtig natuurgebied in. De D wegen zijn prima te rijden en komen ook nog eens door leuke dorpjes. Het gebied waar we we nu in rijden wordt gekenmerkt door enorme wijngaarden. Dit is het gebied van de Côtes de Provence, Bandol, Cassis, Palette, Baux de Provence en Bellet. (dit heb ik moeten opzoeken hoor) Onderweg zien we alleen maar campers, campers en nog eens campers. Daar worden we wel stil van. Straks is het alleen nog mogelijk om op een camping te staan als je gereserveerd hebt. En dat willen wij juist niet.
Maar nu genieten we van de vele flamingo’s die in het lage water op zoek zijn naar iets te eten. Dit waterrijke gebied is één groot watersport gebied en één grote camping. En zo te zien meer dan plaats genoeg, dat geeft dan weer een goed gevoel. Het heeft veel weg van een groot moerasgebied. De wind is erg onstuimig en we zien dan ook veel windsurfers op het water. De sfeer in de camper wordt verhoogd door mee te zingen met een lijst van Franse Chansons op Spotify.
Over de D62 rijden we richting Arles. Aan het eind van de middag bereiken we Camping Les Romarins in Maussane les Alpilles. De ontvangst bij de receptie is net zo koud als het weer. We kunnen kiezen uit een paar plekjes en dat vind ik altijd minder. Na het eten lopen we het pittoreske dorpje Maussane in. Ook weer zo’n typisch Frans dorp met een schitterend mooi kerkplein en leuke knusse winkeltjes. In het plaatselijke cafe zitten oude mannetjes aan hun stamtafel druk te kletsen. Waar zou het overgaan?
Maussane les Alpilles … Wandelen naar Les Baux de Provence
Dinsdag 12 april. Het belooft vandaag een mooie en pittige dag te worden. We gaan wandelen naar Les Baux de Provence ook weer een mooi dorpje uit het boek: De mooiste dorpen van Frankrijk. Het is ongeveer vier kilometer flink klimmen en vandaag met de zon in de nek. Dus extra water is geboden. Eerst lopen we over een prachtig golf terrein “Golf du Domaine de Manville” tot zover is er nog niets aan de hand. Hier maken we ook een paar shots met onze drone. In verte zien we Les Baux al liggen. Door zijn hoge ligging lijkt het een niet te nemen vesting en dat is precies de bedoeling geweest tijdens de bouw ervan. We klimmen omhoog en rusten af en toe om van het uitzicht te genieten en van een flinke slok water. Als we boven zijn worden we betoverd door de schoonheid van Les Baux. De nauwe straatjes van de ruïne van het kasteel zijn adembenemend. Gelukkig is het nog vroeg in jaar en zijn er nog niet zoveel toeristen. Perfect om mooie foto’s te maken en in alle rust te genieten van dit mooie dorp.
Het voorjaar en het najaar zijn de beste periodes om te genieten van de magie van dit stukje paradijs in Frankrijk. We wandelen door de Porte Mage het dorp in. Het voormalige stadhuis is een schoonheid in steen. Nu is het in gebruik als Musée des Santons. Vanaf dit punt heb je een adembenemend uitzicht op het duizelingwekkend ravijn onder ons. Het is ook de plek waar wij een broodje eten, en zelfs het pellen van een sinaasappel wordt hier iets goddelijks. We slenteren verder door een straatje met leuke kleine winkeltjes en komen uit bij Porte Eyguières, ooit de enige stadspoort. Vanaf het plateau bij De Citadel kijk je ver weg over de vlaktes en kan je zelfs Arles zien liggen.
Door naar Place Sant Vincent naar het oude Hotel de Porcelet, waarin nu het Musée Yves Brayera is gevestigd. Hoe mooi alles ook is, het uitzicht blijft overweldigend. Het uitzicht op de Vallon de la Fontaine en de Val d’Enfer zijn een paar extra foto’s waard. Wat veel mensen overslaan is het dorpskerkhof. Het is meer dan zeker de moeite waard om er even een kijkje te nemen en in de naast liggende Église Sant Vincent een kaarsje aan te steken.
Les Baux is meer dan de moeite waard en volledig terecht gewaardeerd met drie sterren. Zelfs de klim omhoog zijn we al vergeten, het pad naar beneden half over de bergrug is na al dit moois een fluitje van een cent. Onderweg nemen we enkele drinkpauzes want het is erg warm vandaag.
Prachtige fel gekleurde vlinders vliegen met ons mee.
Terug op de camping laten we alles rustig op ons inwerken. Wat een schitterende dag.
Maussane les Alpilles … Fontvieille
Woensdag 13 april. We hadden het plan om met de bus naar Arles te gaan maar we veranderen van plan. Camping les Romarins is erg steriel en de gezelligheid is ver te zoeken. Het sanitair is fantastisch en dat is niet de reden om te verhuizen. Les Romarins is de perfecte camping voor een bezoek aan Les Baux de Provence. We gaan nog geen tien kilometer verderop een plekje zoeken op Camping Huttopia. Als we aankomen op Camping Huttopia worden we overvallen door de geweldige sfeer, de dame achter de receptie vraagt of we gereserveerd hebben en dat is niet zo. Per slot van rekening is het begin April, toch. Maar helaas de camping is vol. Aankomend weekend is het Pasen. Dat is erg balen en dat laten we op een vrolijke manier merken, het werkt. De jonge dame geeft ons een reserve plaats. Alle campings blijken die te hebben voor noodgevallen. We kunnen toch boeken voor zes nachten, en de plek is helemaal super voor ons. Het is voor het eerst sinds drie jaar dat de camping weer eens helemaal vol staat verteld de dame. Wel met opmerkelijk veel Duitsers. Als onze camper op de plek staat en wij genieten van een bak koffie begint de zon echt te schijnen. Snel halen we onze korte broek uit de kast en schakelen om op de zomer stand. Eindelijk. De camping heeft ook een groot zwembad. Wilma gaat polshoogte nemen en als we een duik willen nemen dan kan dat. Het water is verwarmd maar om nu ook nog te switchen naar de zwembroek is misschien iets te veel. De weersverwachtingen zijn voor de komende dagen perfect. Dus dat zwemmen komt nog wel. Na een snelle lunch lopen we Fontvieille in. Vanaf de camping loop je in nog geen tien minuten naar het gezellige dorpje. Ook hier is zelfs een echte arena waar stierengevechten worden gehouden, het moet niet gekker worden. Er hangt een gemoedelijke sfeer in dit echte Franse dorp. We nemen een ijsje op het terras van het plaatselijke café. Als we weer terug komen op de camping is het heel erg druk in en rondom het zwembad. Geweldig om te zien, het voorjaar is begonnen.
Fontvieille
Donderdag 14 april. Wat boffen wij met dat laatste plekje op de camping. We liggen precies goed in de zon, dichtbij het zwembad en dichtbij het sanitair gebouw. Ja je leest het goed dichtbij het zwembad, het is inmiddels zo warm dat we kunnen zwemmen! Camping Huttopia is een schot in de roos.
In de middag lopen we de Moulin wandeling. Deze korte wandeling laat je kennismaken met de molens van Daudet. Fontvieille werd bekend omdat de bekende schrijver Alphonse Daudet hier verbleef. Dankzij de Moulin de Daudet schreef hij zijn ‘Lettres de mon moulin’. In deze molen is nu een museum gehuisvest ter ere van Daudet. De route doet vier torenmolens aan en het Château de Montauban waar Daudet verbleef. De wandeling van ongeveer een kilometer of vijf loopt om het dorpje heen en dwars door de natuur. Het is heerlijk om na de wandeling een drankje te doen op het plein. Om in de stemming te komen neem ik een heerlijke Pastis. Fontvieille heeft iets speciaals……
En we kunnen vanavond koken op ons buitenkeukentje. Dat is genieten met een grote G.
Fontvieille … Naar de markt
Vrijdag 15 april. Het is vrijdag en dus is er markt, en zo ook in ons dorp, want zo voelt dat al, ons dorp.
Na de koffie lopen we er uit. De markt is niet heel groot maar wel echt Frans. Veel kraampjes met lokale producten. Honing, olijfolie, super verse groenten en natuurlijk kaas, heel veel kaas. Wat opvalt zijn de prijzen van de groenten, niet normaal, zo duur. De kwaliteit is niet te vergelijken met die van Nederland hoor, alles is hier echt vers. Tomaten smaken naar tomaten, maar ook de courgettes zijn mooi, klein en vol van smaak. We kopen heerlijke olijven, asperges, een paar mooie aardappelen en een doos aardbeien die je ook echt aardbeien mag noemen.
De rest van de dag hebben we vakantie.
Fontvieille … Markt in Arles
Zaterdag 16 april. Er is markt in Arles en dat is een mooie reden om er naar toe te fietsen. Vanaf de camping is het over de D17 een kleine tien kilometer. Normaal zijn we geen fan van het langs de grote weg fietsen. Om in Arles te komen hebben we nu geen keuze, en achteraf gezien viel het reuze mee. Naast de grote weg ligt een ruime strook asfalt voor de fietsers. We vallen met de neus in de boter, Arles staat dit weekend in het teken van feest. Voor we het centrum bereiken komen we langs een mega grote kermis waar het al een drukte van belang is. Knallende muziek en enorme kermisattracties waar je bang van wordt. De jeugd vindt het allemaal geweldig. Als we een plekje voor de fietsen hebben gevonden lopen we naar Place de la République en gaan eerst op de rand van de fontein zitten, midden in de fontein staat een enorme Obélisque. Waar zijn we terecht gekomen, feestende mensen, een dweilorkest speelt de meest aanstekelijke Spaanse klassiekers, er wordt gedanst en gedronken en dat alles onder een stralende blauwe hemel. We moeten eerst zien uit te vinden waarom dit zeer Spaanse feest wordt gevierd. Het is de ‘Feria d’Arles’ het opent het Franse stierengevecht seizoen, maar het is vooral een voorwendsel voor een feest en laat de stad trillen en bruisen op Spaanse ritmes! En dat merken we. We gaan de markt opzoeken want daar kwamen we eigenlijk voor en lopen naar de Boulevard des Lices. Overal live muziek, overal wordt gedronken en gegeten en het is alsof onze koning jarig is. De markt is zo groot en vooral zo druk dat we een slecht gevoel krijgen. (Corona) Meteen lopen we er weer vanaf. Het voelt helemaal niet goed. We zoeken liever de rust op in Jardin D’Ete een prachtig stadspark. Liggend in het gras genieten we van een ijsje en de nodige Franse zoetigheden. In een oud gedeelte van de stad lijkt het alsof we echt in Spanje zijn, Op elke hoek van de straat staat een enorme pan waarin Paella wordt gemaakt, verser kan bijna niet. Grote lange tafels met gulzig etende mensen vullen de straten. De geur van de Paella en de muziek van twee Spaanse gitaristen voeren ons richting de ‘stierengevecht arena’. Wat in godsnaam heeft het Spaanse stierenvechten te maken met een stad als Arles. Het vreselijk mooie centrum van Arles laat ons geloven dat we in hartje Parijs lopen. Alleen staan we nu niet voor de Eiffeltoren maar voor een stierengevecht arena. Ik ga dit uitzoeken ik wil het weten. Net als wij aan komen lopen bij de stierengevecht arena is er net een gevecht geëindigd, en je kunt raden hoe dat is afgelopen. Onder een luid applaus en een staande ovatie loopt de Torero de arena uit. Wij blijven staan om dit alles te volgen en op dat moment komt er een kleine tractor aan rijden met daarachter voortgetrokken: de dode stier. Een spoor van bloed achterlatend. Wij hopen althans dat hij dood is en dat hij niet hoeft mee te maken hoe gruwelijk zijn aftocht is. Maar het wordt nog erger, de dode stier wordt met een dik touw om de poot opgewacht door twee slagers met een groot mes in hun hand. Dit beeld, het geluid, de stier, de slagers met hun bloederige schorten, het touw om de poot van de stier geeft ons een wee gevoel in de maag. Op dat moment wordt de deur dicht getrokken. Wat een gruwel. Een man naast ons laat zijn tranen lopen, triest! En de stad viert feest. Wij laten ons weer meeslepen, maar dan zonder een dik touw om onze poot. We zoeken een rustig plekje om bij te komen.
Na alle hectiek lopen we verder door het oude centrum van Arles en bekijken we het Roman Theater, het Place du Forum en het Espace Van Gogh. Al deze cultuur wordt afgewisseld met dans, harde muziek en optredens van dweilorkesten uit de wijde omgeving. De drank vloeit rijkelijk en daardoor wordt de sfeer wat minder. We vinden het wel mooi geweest.
We zoeken de fietsen op en rijden terug naar Fontvieille, terug naar onze camping.
Fontvieille — Eerste paasdag
Zondag 17 april. Wat hebben we een geluk met het plekje op deze camping. Camping Huttopia is een oase van rust ondanks dat het helemaal vol staat. Top sanitair en alle voorzieningen zijn aanwezig om van het verblijf op deze camping te genieten. Zelfs de nabijheid van Fontvieille maakt helemaal kompleet. Vandaag blijven we op de camping en komen we wat bij van de toch wel drukke en enigszins emotionele dag van gister. Het gedoe met die stier in de arena heeft toch wel indruk gemaakt. In de krant die bij de receptie ligt staan op de voorpagina zelfs foto’s van de trotse stierenvechter die gisteren voor een uitzinnig publiek in de arena van Arles een einde maakte aan het leven van de stier. Walgelijk. Onze nieuwe camper is echt een feestje. We beginnen ons er al aardig in thuis te voelen. Zittend onder de luifel luisteren we naar de speelende en spetterende kinderen bij het zwembad. Als we de koffie op hebben storten we ons ook in het water. Het is een relaxte luie dag aan het worden die we besluiten met het maken van een heerlijke maaltijd op ons buiten-keukentje. Dat zeg ik vaker, dat is toch wel het ultieme campergevoel. Een mooie Cotes du Rhône maakt het helemaal af voor vandaag.
En weer verlies ik met ‘Rummikub’!
Fontvieille … De molens van Barbegal
Maandag 18 april. Tweede paasdag. Heerlijk geslapen, ook dat is een feestje in de nieuwe camper. De twee langsbedden zijn ideaal, het matras is geweldig en er is niets belangrijker dan een goede nachtrust. Na het ontbijt trekken we de wandelschoenen aan lopen naar het Aquaduct en de Molens van Barbegal. Dit Aquaduct en zijn molens vormen een Romeins hydraulisch maalcomplex, lezen wij in de folder van het toeristenkantoor. Het grootste gedeelte van het Aquaduct is een historisch monument waar je prachtig overheen kan klauteren. Ook is het een dankbaar foto object. Jammer genoeg mag je in deze regio niet met de drone vliegen, anders hadden we hier mooie beelden kunnen maken. We lopen verder door de vallei en zoeken een plekje om te picknicken in het zonnetje. Een grote kudde schapen houdt ons goed in de gaten. Wat een heerlijke dag is het aan het worden. Na een paar uur wandelen komen we weer uit in centrum van Fontvieille waar het op de terrassen gezellig druk is. We zoeken een plekje en bestellen een ijsje en een Pastis.
Fontvieille … Port-Lesney
Dinsdag 19 april. Het lijkt wel of we zin hebben om te verkassen, omdat we zo vroeg wakker zijn. Dit is niet zo, maar om negen uur vertrekken toch we richting Avignon. Via de D570 de D86 en daarna tolvrij over de N7 richting Lyon. Onze camper rijdt fantastisch, de negentraps automaat laat ons door het landschap zweven. De Ardèche is sowieso een prachtige omgeving en het tolvrij rijden bevalt goed. Je komt door leuke dorpjes en het tempo is relaxed. De rondweg om Lyon is daarin tegen enorm druk. De N83 brengt ons, slingerend door een mooie groene Jura naar Port-Lesney. De Jura is een gebied met kloven, bergen, weelderige heuvels en pittoreske dorpjes. Het is een stukje Frankrijk dat nog wel eens over het hoofd wordt gezien en dat is eigenlijk best wel jammer.
We stoppen in Port Lesney op Camping Les Radeliers een kleine, twee sterren camping aan rivier de ‘Loue’. Een prima camping die wel wat meer bezoekers zou mogen hebben. Het vredige kerkje in het dorp is vanaf de camping goed te zien. Het geeft een bijzondere blik en als de klokken dan ook nog gaan luiden is het beeld compleet.
Na het eten gaan we op tijd naar bed en ik hoor de kerkklok tien keer slaan.
Port-Lesney … Luxemburg-stad
Woensdag 20 april. De dag begint met brood halen bij de plaatselijke pâtisserie. Van hier vandaan willen we naar Luxemburg rijden. We zijn nog nooit zo in Luxemburg-stad geweest.
Na Besançon voegen we in op de N57 naar Nancy. Nu rijden we in de Vogezen, dit middelhoge berggebied heeft de nodige pieken boven de 1000 meter. Ook dit is weer een prachtig gebied en relatief dicht bij huis. Na Épinal zien we de Moezel naast ons liggen. Door naar Nancy over de A31 naar Luxemburg. Rond drie uur komen aan op Camping Kockelscheuer in Luxemburg. Helemaal top, zelfs het weer is schitterend. Als de camper op zijn plek staat en de stoeltjes buiten staan hebben we rust. Voor de laatste dagen moeten we nog wel even boodschappen doen. De Aldi ligt op enkele kilometers van camping en een fietsritje erheen is leuk. Twee vliegen in één klap. Uiteindelijk zetten we een Lasagne in de oven, maken een frisse salade en trekken een lekker wijntje open.
Luxemburg-stad … Stadswandeling
Donderdag 21 april. Camping Kockelscheuer is een grote camping en een echte doorreis camping. Nog geen tien minuten rijden vanaf de snelweg. Het is dan ook een gaan en komen van voornamelijk campers en caravans. We hadden we vanmorgen wel een koude douche, maar daarintegen is de wifi super. Vanaf de camping kan je met de bus naar het centrum van Luxemburg-stad de halte is aan de weg naar de camping en alle openbaar vervoer is in heel Luxemburg gratis. Ja je leest het goed: Gratis!! Ja ook de trein.
Na het ontbijt nemen we de bus om Luxemburg-stad te bekijken.
De Ardense graaf Siegfried bouwde rond 962 zijn burcht ‘Lucilinburhuc’ op de Bock-rots en dat was het begin van Luxemburg. Voor de ‘Sint Michielskerk’ werden toen al binnen de verdedigingsmuur de eerste markten gehouden. In de loop der eeuwen werden er meerdere omwallingen aangelegd. Meer dan vier eeuwen bouwden men met hulp van de beste militaire ingenieurs deze, dan sterkste vesting van de wereld. Middels een buitengewoon ondergronds gangenstelsel werden de forten en bastions met elkaar verbonden. Deze beroemde kazematten met een lengte van 23 kilometer beschikte over enorme bomvrije ruimten, het was meer een ondergrondse stad. Dit beginpunt van onze stadswandeling is dan ook onderdeel van de Unesco-werelderfgoedlijst.
Na de Bock-rots de bakermat van de stad lopen we over de wallen van het mooiste balkon van Europa. Het geeft een indrukwekkend uitzicht op de citadel ‘Saint-Esprit’ en op de benedenstad ‘Grund’ met de ‘Sint Janskerk’. Ook heb je mooi zicht op ‘Neimënster’. Dit in 1604 gebouwde benedictijnenabdij diende ooit als militair hospitaal en gevangenis. Het uitzicht is fenomenaal.
We vervolgen de stadswandeling langs: het stadsarchief, Plateau du Saint-Esprit, Place de Clairefontaine, Eglise de la Congrégation en het Place de la Constitution. Deze plaats is de plek van het Herdenkingsmonument ‘Gëlle Fra’ (de gouden vrouw) opgericht in 1923 ter herdenking van de Luxemburgse soldaten, die gevallen zijn tijdens de Eerste Wereldoorlog. Vandaag de dag is het het symbool voor vrijheid en verzet van het Luxemburgse volk.
Op dit punt breken we wandeling af en duiken een terras op voor de nodige verfrissing en besluiten we om morgen verder te gaan met de stadswandeling.
Luxemburg-stad … Stadswandeling
Vrijdag 22 april. Na het bekende ochtendritueel gaan we weer met de gratis bus naar Luxemburg-stad. We stappen uit op het ‘Place de la Constitution’ de plek waar we gisteren gestopt zijn met de wandeling. We blijven ons verbazen over het feit van het gratis openbaar vervoer. Er wordt veel gebruik van gemaakt, misschien zou het iets kunnen oplossen aan onze problemen. Onze route vervolgen we naar het enorme grote stadspark waar we het kustwerk ‘La Grande Tempérance’ uit 1992 uiteindelijk vinden we het en na een foto wandelen door. In het park is van alles te doen voor iedereen en het is geweldig hoe schoon het allemaal is. Het sanitairgebouw is zelfs vijf sterren waardig. Heel Luxemburg is vijf sterren waardig. Wat ook zo bijzonder is en waar we niet over uitgepraat raken is het stoppen van automobilisten als mensen de weg over willen steken. Iedereen doet dat netjes, ongelofelijk. Na het rondje park lopen we over de ‘Adolfsbrug’, eigenlijk moet ik zeggen, we lopen onder de ‘Adolfsbrug’ want de brug die tussen 1900 en 1903 gebouwd is is onlangs gerestaureerd. Er is een extra brug onder gebouwd voor fietsers en voetgangers met een adembenemend uitzicht op het dal van de ‘Pétrusse’. In de begintijd was het de grootste stenen boogbrug ter wereld met een spanwijdte van 85 meter. Via Place de Metz lopen we over de ‘Avenue de la ‘Liberté’ met vele statige panden waaronder het ’19 Liberté’ de bestuurszetel van ArcelorMittal, het grootste staalconcern ter wereld. Het ‘Place de Paris’ is tegenwoordig een mooi voetgangersgebied. Langzaam komen we aan het einde van de stadswandeling bij het ‘Centraal Station’ waar sinds 2007 de TGV meerdere keren per dag stopt.
De rest van de middag slenteren we door deze bijzondere stad. Veelzijdig en modern, skylines en rivierdalen, historische panden en moderne glazen gebouwen en heel veel groen, Luxemburg heeft veel, Luxemburg heeft alles.
Terug op de camping beginnen we vast met inpakken en schoonmaken. Morgen gaan we weer naar huis. Niet vergeten te tanken!! Liter diesel 1,75 euro.
